De Ronde van Nederland deel 1

In 2015 fietsen we de Ronde van Nederland in 2 delen. Het eerste deel zijn we van Vlissingen via Roermond naar Gennep gefietst en vandaar weer terug naar huis. Dat is 400 km van de totale route van 1300 km, maar in 8 dagen tijd hebben we in werkelijkheid 516 km gefietst. Hieronder volgt het verslag van het eerste deel van de route.

Deel 1

In 2015 willen wij samen de ronde van Nederland gaan fietsen. Dit is een combinatie van allerlei lange afstandsfietsroutes. Het is de bedoeling dat we dit jaar helemaal rond de buitenste grenzen van Nederland gaan fietsen. De totale route is ongeveer 1300 kilometer lang, maar ongetwijfeld zullen wij veel meer kilometer afleggen om hem helemaal te voltooien. Naast het afleggen van de route moet er ook iedere dag weer geslapen en gegeten worden en ook daar moeten we steeds op de fiets naartoe. We beginnen onze ronde van Nederland op donderdag 14 mei 2015 in Vlissingen. Via deze website willen wij u op de hoogte houden van onze vorderingen.

Donderdag 14 mei 2015 van Uden naar Middelburg.

Deze ochtend liep de wekker om 07:30 uur af. We waren gisteren nogal laat naar bed en hadden al besloten dat als we geen zin hadden om op te staan dat we dan gewoon zouden blijven liggen. We hebben per slot van rekening toch vakantie. Om 10 voor half 9 werd ik opnieuw wakker, met hoge nood. Dus snel eruit. Nog even gebruik maken van onze eigen douche en daarna koffers pakken en alles gereed maken voor vertrek. Pas om 10:50 uur waren we klaar voor vertrek.

Ik had gisteravond nog aan Frans gevraagd of ik de route naar het station in Oss ook nog even moest plannen, maar dat was niet nodig. Uiteindelijk hebben we toch niet de kortste weg gefietst, want we kwamen al voor Heesch weer op de grote weg uit. Volgende keer toch ook dat gedeelte maar gewoon even plannen.

Om 11.50 waren we dan toch op het station in Oss. We hadden alleen een groot gedeelte langs de grote doorgaande weg afgefietst. In Oss hebben we een fietskaartje gekocht en op onze chipkaart gezet. Vervolgens lukte het niet om met onze chipkaart in te checken omdat er niet voldoende saldo op zou staan. Dat was ook eigenlijk niet nodig want we hadden bij Blokker een dagkaart gekocht. De dagkaart konden we niet af laten stempelen. Onderweg hebben we ook geen controle gehad, dus het zou ons niet verbazen als de kaartjes gewoon nog een keer gebruikt kunnen worden.

Het was druk in de trein van Oss naar Roosendaal. Het duurde even voor de plaats waar onze fietsen moesten komen staan vrijgemaakt was. Er zaten een meisje en een jongen die erg traag waren met opstaan. Inmiddels weten we uit ervaring dat je op die plaats prioriteit hebt met de fiets.

In Roosendaal moesten we overstappen op de trein naar Vlissingen. Hiervoor hadden we 12 minuten en dit was ruim voldoende. We moesten wel met de lift naar beneden en 10 meter verder weer met de lift omhoog om op het volgende perron te komen. In deze trein was de plek voor de fietsen nog vrij, maar er was geen plaats meer om te gaan zitten. Er zaten 2 meisjes met een koffer op de 3 stoeltjes die er waren. Ze vertelden dat zij al snel weer de trein zouden verlaten. Daarna konden wij rustig zitten en een boterhammetje smeren en eten. We waren al bij Kruiningen voor we gegeten hadden en het was al 13.50 uur.

We zijn uitgestapt op station Vlissingen – Oost Souburg. We hebben eerst even op een terrasje een kopje thee zitten drinken. Frans zat de hele tijd met zijn nieuwe telefoon te spelen. Ik ben in mijn eentje even een stukje het dorpje ingelopen. Na de thee zijn we helemaal naar Vlissingen gefietst (poeh poeh dat was wel 3 km, 6 op en neer).

Daar bij het station van Vlissingen eindigde de LF13 en begon de LF1 de kustroute. Een mooi punt dus om het officiële begin van onze fietstocht te verklaren. We zijn dus de LF13a gaan fietsen. Daarmee kwamen we opnieuw langs station Vlissingen-Oost Souburg.

De tocht ging verder richting Middelburg. Het pad liep door een rustig natuurgebied. Er lagen wel diverse bunkers langs het pad. Al van veraf zag je de kerktoren van Middelburg liggen. In Middelburg besloten we met de routeplanner van de fietsersbond onze route verder te plannen naar ons logeeradres. Dit ging in eerste instantie prima, tot opeens mijn telefoon helemaal uitviel en ook niet meer opnieuw aan wou gaan. De GPS op de telefoon van Frans werkt nog niet goed. Dus moesten we een paar keer vragen hoe we verder moesten. Het begon ook wat te druppelen toen we bijna op onze bestemming waren.

Ik had dinsdag gebeld om de overnachting te reserveren. De vrouw vertelde wel dat we de eerste waren, maar ik dacht dat ze bedoelde dat wij de eerste waren die belden voor een overnachting met Hemelvaart. Onze gastheer vertelde echter dat zij zich afgelopen week pas aangemeld hadden bij vrienden op de fiets en dat wij de allereerste gasten waren die via die organisatie kwamen. Tot nu toe hadden ze het alleen verhuurd aan vrienden en kennissen en de kinderen en kleinkinderen logeerden er. Het is een mooie kamer, met badkamer en keukentje en een tafeltje om aan te zitten. De kamer is boven de garage. Onze fietsen mogen onder in de garage staan. Daar staan ze lekker droog.

We zijn op de fiets de stad ingegaan voor het eten. Inmiddels regende het behoorlijk en het was niet gezellig om door de stad te wandelen. Het is wel een stadje wat er heel oud en gezellig uitziet. In de Sint Janstraat vonden we diverse restaurantjes bij elkaar. We besloten voor het Surinaamse restaurant te gaan. Dit hebben we nog nooit gegeten en de kans is ook niet zo groot dat je dat snel weer tegenkomt. Het restaurant heet Rotifood. Frans nam tomatensoep en ik Saoto soep. Dit was een soep met taugé, kipvlees en een soort frietjes (aardappelstukjes). De soep smaakte heerlijk. Er dreef ook nog een heel gekookt ei in. Daarna nam Frans rijst met kip en lamsvlees. Ik ging voor de roti met kip en lamsvlees. Frans had ook alleen rijst met vlees. Ik had een roti (Surinaamse pannenkoek, maar dan hartig zoals een wrap) en ook nog aardappel en boontjes bij het vlees. Het smaakte allemaal heerlijk. Ook de komkommer op zuur die erbij zat was lekker, daarvan hebben we nog een extra schaaltje besteld.

Na het eten zijn we maar terug gegaan naar het huisje. Na een potje Yathzee had ik dus volop de tijd om aan dit verslag te werken. Vandaag hebben we maar 40 km gefietst.

 

Vrijdag 15 mei van Middelburg naar Hansweert

Ik was vanmorgen al voor half 8 wakker, maar Frans heeft tot 8 uur doorgeslapen. ’s Nachts heb ik ook niet echt goed doorgeslapen, dan had ik het weer te koud, vooral een koude neus die net boven de deken uit kwam en dan had ik het weer te heet, door een opvlieger. Al voor het ontbijt hebben we een potje Yathzee gespeeld.

Het ontbijt kwam om 08.30 precies zoals besteld. Lekker koude melk, een paar bruine boterhammen met beleg en zelfs nog ontbijtkoek en roggebrood erbij. Na het ontbijt moesten we weer alles bij elkaar pakken en om 09.25 uur waren we klaar voor vertrek.

Omdat het gisteren zo’n slecht weer was hadden we amper iets van Middelburg kunnen zien. Daarom hebben we eerst nog een rondje door Middelburg heen gefietst. Eigenlijk hadden we daar ook een kop koffie moeten nemen, maar ja, toen waren we nog maar amper op wg en om dan al aan de koffie te gaan zitten. Rond half 11 zijn we Middelburg uit gefietst, maar daarna was er natuurlijk geen koffie meer te krijgen. Bij een manege stond dat je er koffie kon krijgen, maar in de bar was niemand te vinden. Ze waren wel volop met paardenkarren aan het rijden en er zaten ook mensen op het terras, maar geen koffie.

We zijn nog omgereden via het dorpje Nieuw en Sint Joosland in de hoop daar koffie te kunnen krijgen. De plaatselijke bakker was open, en daar kon je wel gebak krijgen voor bij de koffie, maar niet de koffie zelf. Zij verwezen ons weer naar de manege voor koffie. Rond 12 uur waren we in Nieuwdorp, ook daar was geen koffie te krijgen, maar we zagen er eindelijk wel een bankje staan en daar waren we na 30 km fietsen ook wel weer aan toe. We besloten dan de koffie maar over te slaan en gelijk aan de lunch te beginnen.

Om half 1 fietsten we weer vrolijk verder, maar niet voor lang. Een eindje verder hield de weg opeens op. We volgden nog de routebordjes 13a, maar opeens hield de weg op. Voor ons was een sloot van ongeveer 2 meter diep en 2 meter breed en daar konden we met de fiets echt niet overheen springen. Ik had naast de LF route ook de hele route na gezocht op routeknooppunten en het was ons al opgevallen dat een eindje voor de punt de LF route rechtdoor ging maar de routeknooppunten afdraaiden. We besloten om dan toch maar naar routeknooppunt 87 te fietsen. Een eindje verder zei Frans dat we het beste naar rechts konden om weer terug te komen op de route, maar routeknooppunt nummer 87 was nog steeds rechtdoor. Ik wist het te overtuigen om dan van knooppunt 87 naar 86 te fietsen en dan in ’s-Heerenhoek weer op de route te komen.

 

Dit bleek echter een helemaal foute beslissing te zijn, we kwamen bij een fietsbrug over de snelweg uit. Maar dan geen fietsbrug die je kunt fietsen, maar we moesten de zware fietsen met bepakking door een gootje omhoog duwen en weer gecoördineerd omlaag laten gaan. Dit was een flinke inspanning. Toen we aan de andere kant van de brug stonden bleken daar ook geen knooppunt bordjes meer te staan en ook de plaats ’s-Heerenhoek stond niet aangegeven. Eigenlijk was het 3,72 km en 12 minuten fietsen van Nieuwdorp naar ’s-Heerenhoek. Om half 1 vertrokken we na de lunch uit Nieuwdorp en rond 14.00 uur zaten we in ’s-Heerenhoek aan de thee.

Daarna hebben we onderweg nog wel af en toe afgestapt voor een slok water of een appeltje, maar we hebben geen echte pauze meer genomen. We zijn in een keer doorgefietst naar Hansweert waar we gaan overnachten. Rond 16.30 waren we op ons overnachtingsadres. Dit keer hebben we het een stuk minder goed getroffen. We slapen op zolder en moeten via een vlizotrap naar beneden voor de wc en badkamer. We hadden al 57 km gefietst toen we op het logeeradres aankwamen. Ik denk dat we ongeveer 6 km door Middelburg hebben gefietst. De route zou ongeveer 43 km zijn en de andere 8 kilometers hebben we omgereden tussen Nieuwdorp en ’s-Heerenhoek.

We zijn eerst maar eens lekker gaan douchen en daarna besloten we om toch maar weer op de fiets te springen om ergens te gaan eten. Onze gastheer zei dat we best wel wat konden bestellen via thuisbezorgd of dat we ook wel naar een eetcafé in Kapelle konden lopen (dit was wel 4 km verderop). We besloten om toch maar op de fiets naar Kruiningen te gaan. Ik had al opgezocht dat daar ook 2 eetcafés zaten. We hebben voor morgen ook gelijk maar even de route naar het station van Kruiningen verkend. Morgen gaan we een dagje naar Amsterdam om de 90e verjaardag van oom Albert te vieren.

Het was een leuke route die via een sluis liep. We hebben zowel op de heen als de terugweg een tijdje op de sluis staan kijken naar het schutten van de boten. Er heeft de hele dag een stevige noordenwind gestaan. Hoewel de zon scheen was het toch maar guur en koud. Frans had ’s morgens alleen zijn vest aan, maar al snel heeft hij zijn regenjack erover heen gedaan ter beschutting tegen de wind. Ik had 2 fietstruien over elkaar aan een met korte en een met lange mouwen en nog een spijkerjack. Dat was goed te hebben. Gisterochtend was het 13,3 graden, vandaag was het 16,3 graden, maar het voelde zeker zo koud aan.

In totaal hebben we vandaag 69 km gefietst. Het totaal van dag 1 en 2 is samen 109 km.

Zaterdag 16 mei

Deze dag hebben wij niet gefietst omdat we naar de 90e verjaardag van een oom moesten. Even met de trein op en neer naar Amsterdam.

Zondag 17 mei van Kruiningen naar Nispen

Op zondag werd ik al vroeg wakker. We hadden het ontbijt besproken voor half 9 en tegen die tijd was ik al ongeveer klaar voor vertrek. Na een heerlijk ontbijtje waren we al om 9 uur weer onderweg. De route ging verder over de sluis die we de afgelopen dagen al 4 keer over zijn gegaan.

Net na Kruiningen stond een fietsbordje een kwartslag gedraaid waardoor het leek of we rechtdoor moesten gaan. Dat deden we dus ook, vervolgens liep de weg na een paar honderd meter dood. Dus zijn we weer terug gereden. We hebben lang op de borden en de knooppunt borden staan kijken voor we door hadden dat we rechtsaf moesten gaan.

Nederland is een vlak land zeggen ze vaak, maar onze ervaring is dat Nederland helemaal niet vlak is. In welke provincie je ook komt overal zijn vervelende hellinkjes en klimmetjes. Hoewel er in Zeeland amper bossen zijn en het land over het algemeen heel vlak landbouwgebied is zijn er overal dijken en bruggetjes over het water, waar je weer op en af moet en dus blijf je aan het klimmen.

De LF 13 route gaat bijna overal langs de dorpen af, over de dijken en door de natuur. Bij Waarde hadden we even niet goed opgelet en dus reden we daar wel het dorp in. We kwamenš al snel bij het dorpshuus met een terras ervoor dus waren wij hoopvol een kop koffie te kunnen scoren. De deur was zelfs open en binnen zat een grote groep mensen aan een tafel. Maar nee, een kop koffie konden we niet krijgen, het Dorpshuus was op zondag gesloten. Waarom er dan toch zo’n 8 mensen zaten te vergaderen daar zullen we wel nooit achterkomen. We zijn het hele dorp doorgefietst zonder verder nog een koffiegelegenheid te zien. Aan het einde van het dorp bedachten we dat het toch wel vreemd was dat we al zo lang geen LF bordje meer gezien hadden. We zijn dus helemaal teruggefietst naar het punt waar we voor het laatst een bordje gezien hadden en daar bleek dat we een bocht hadden moeten maken van ongeveer 360 graden en gewoon aan de andere kant weer de dijk op hadden gemoeten.

Een gedeelte van de route was anders gelegd omdat ze bezig waren met dijkwerkzaamheden. Gelukkig stond deze keer wel goed aangegeven dat de route geblokkeerd was en ook voor de LF route stond de omleiding goed aangegeven. De alternatieve route was een heel stuk door het vlakke land. Het is niet bekend of deze route dan korter of langer was.

Rond 11 uur waren we bij Rilland en we hadden al ruim 25 km gefietst en vonden dat we toch echt wel een kopje koffie hadden verdiend. We hebben bij een mini camping gekeken, maar het zag er niet naar uit dat daar een koffielokaal bij was. We kwamen een Zeeuwse tegen die haar hond aan het uitlaten was. Koffie? Nee in Rilland hadden ze niets, ook geen supermarkt. In Krabbendijke hadden ze wel een café, maar dat was op zondag dicht (en 5,5 km de verkeerde kant uit). Nee koffie daar deden ze in Zeeland niet aan, daarvoor moest je in Brabant zijn. Als je door fietste naar Woensdrecht (15 km verderop) dan kon je daar wel koffie krijgen. Dus zo goed is het gesteld met de Zeeuwse gastvrijheid.

Woensdrecht lag wel op onze route en om 12.15 uur waren we daar. Direct bij het begin van het dorp lag café restaurant Non Plus Ultra. Daar kon je inderdaad koffie krijgen, maar de koffietijd was toen al voorbij. Gelukkig kon je er ook heel goed lunchen en omdat er geen enkele supermarkt open was die dag was het maar goed dat we deze gelegenheid tegenkwamen. We hebben een heerlijk broodje warme kip met allerlei groenten gegeten en een broodje gerookte zalm. Heerlijk. We konden er weer flink tegenaan.

Het was heerlijk weer om te fietsen. Als je in de zon en uit de wind fietste was het zelfs warm. Ik had 2 fietsshirts (met korte en lange mouwen) aan en een spijkerjack. Op een gegeven moment dacht ik dat het spijkerjack wel uit kon en Frans had een regenjack over zijn vest aan. Toen we echter onze jacks hadden uitgedaan hadden we het al snel weer te koud. De wind was toch erg fris.

De natuur verandert direct als je in Noord-Brabant bent. Er zijn veel meer bomen en bossen. ’s Middags konden we bij Wouwse Plantage bij een camping een heerlijk kopje thee drinken. Het hele terras zat vol met allemaal oude mensen die zaten te kaarten.

Rond 4 uur waren we in Nispen. We zijn eerst op zoek gegaan naar ons logeeradres. Dit hadden we al snel gevonden, het lag vlak langs de route. We hebben aangebeld en we dachten wel wat te horen, maar er werd niet opengedaan. In het dorpje was het gezellig druk op alle terrasjes dus vonden we het ook niet echt erg dat er niet opengedaan werd. We zijn teruggegaan naar het dorp en hebben daar een heerlijk kopje thee gedronken op het terras. Toen we om 5 uur weer bij het huis waren werd er wel gelijk opengedaan.

Opnieuw kregen we de zolderkamer. Maar dit keer zag het er allemaal heel erg netjes en verzorgd uit. Ook een gewone trap naar zolder en niet zoals op het vorige adres een vlizotrap. Boven op zolder hadden ze 2 logeerkamers gemaakt en een hele mooie badkamer. Wij kregen de uilenkamer. Toen ik vroeg of de kamer zo heette omdat er een schilderij hing van een uil zei de gastvrouw dat toen zij er 6 jaar eerder kwamen wonen de zolder 1 grote ruimte was. Maar er nestelde een uil in de kerktoren. Die uil legde zijn prooi steeds op de vensterbank voor het raam. Het stonk ontzettend naar alle dode dieren. Haar man had een spijkerplank voor het raam gelegd, maar dat hielp niet, de uil hing zijn prooien aan de spijkers. Uiteindelijk had een uilenkenner voor hen een houten raamwerk met gaas gemaakt. Dit hielp wel goed, de uil kon niet meer op de vensterbank landen. Het uilenschilderij had de gastvrouw zelf gemaakt. Na een heerlijke douche zijn we in het dorp uit gaan eten. De gastvrouw had een arrangement met bistro Le Mouton, maar dat was wel een erg chic en prijzig restaurant. Verder stond er vooral biefstuk op de kaart en daar kun je mij niet blij mee maken. We hebben in het eetcafé de 7 Heerlijkheden een lekkere maaltijd gebruikt. Ze hadden aspergesoep, als hoofdgerecht kipsaté en stoofvlees en ook heerlijke toetjes. Pas later zagen we in een map dat de gastvrouw een speciale afspraak had gemaakt voor een fietsersmenu voor € 27,50 per persoon met 3-gangen. Dit menu ging toch wel, ook qua samenstelling.

We hadden een goede internetverbinding en zelfs tv op de kamer, maar alles samen teveel afleiding om aan het verslag te kunnen werken. ’s Avonds zag Frans op teletekst dat er een grote bosbrand woedde in de Chaamse bossen. Dit is nou net het natuurgebied waar wij morgen doorheen gaan fietsen. Verder is de kans op regen voor morgen 100%. De weersvoorspelling krijgt een 3. Het is spannend wat het morgen allemaal gaat worden.

We hebben deze dag ongeveer 65 km gefietst. Van maandag tot en met woensdag had ik al 39,5 km gefietst. Het totaal voor deze week komt daarmee uit op ongeveer 218 km. Op dag 1 en 2 was de totale fietsafstand 109 km, met dag 3 erbij komt het totaal voor deze fietsroute op 174 km (dit is dus inclusief fout rijden, en naar restaurants en dergelijke.

Maandag 18 mei van Nispen naar Alphen

We zijn al vroeg opgestaan en om 8 uur ’s morgens zaten we al aan een heerlijk ontbijt. Om iets na half negen waren we al weer op weg, na even wat vertraging omdat ik de fietscomputer niet zo snel terug kon vinden in alle tassen en vakjes. De weersvoorspelling is dat het pas na 3 uur zal gaan regenen en door op tijd te vertrekken hopen we de 51 km van de route voor die tijd afgelegd te hebben. Het laatste nieuws over de bosbrand in de Chaamse bossen was, dat gisteravond rond 22.30 het brand meester sein is gegeven.

De fietstocht ging zeer voorspoedig. Het was nog wel wat frisjes, maar de wind is een stuk minder. Het is ook wel flink bewolkt. Om 10.13 hadden we de eerste 23 km er al op zitten. De route zou eigenlijk om Rijsbergen heen gaan, maar we besloten om direct maar richting centrum te gaan op zoek naar koffie. Al snel kwamen we bordjes tegen van Kinderboerderij de Leijhoeve en mijn inschatting was juist dat ze daar wel koffie zouden verkopen. De kinderboerderij zat in een grote boerderij aan de rand van het dorp. Een geestelijk gehandicapte jongen kwam direct naar ons toe of hij ons van dienst kon zijn. Wij bestelden 2 cappuccino en 2 stukjes appelgebak. Het duurde een tijdje voor er iets gebeurde. Zijn leidinggevende stond aan de bar volop te praten met een man. Toen de man eindelijk weg ging hoorden we de jongen aan de bazin vragen dat wij cappuccino wilden en dat hij niet wist hoe dat moest. Zijn bazin hielp hem en even laten kwam hij de cappuccino brengen. Hij wist ook nog te vertellen dat wij er 2 stukken appeltaart bij wilden. Opnieuw ging hij weg en daarna stond hij een hele tijd in de keuken naar iets te kijken. Toen zijn bazin kwam kijken of alles goed was vertelden wij dat we nog wachten op het appelgebak. Daarna kwam de jongen even later ook het gebak brengen. Alles samen had het ongeveer 1 halfuur geduurd om koffie met gebak te krijgen. Daarna zijn we het dorp ingegaan op zoek naar een supermarkt om wat eten voor de lunch te kopen.

Na Rijsbergen moesten we al snel linksaf weer een landweg op. Aan het einde van de weg was een splitsing waar je links of rechtsaf kon gaan, maar er stond geen bord. We zijn toen de hele weg weer terug gefietst, zo ongeveer 1 km. We kwamen er achter dat we ongeveer 100 meter na de afslag links een heel smal paadje in hadden gemoeten, maar dit hadden we over het hoofd gezien, en ook het bord. We reden het paadje in en vervolgens fietsten we de hele route bijna parallel aan de andere weg. Net voor we weer bij de splitsing kwamen moesten we linksaf gaan. Vanaf de splitsing konden we het bordje al bijna zien staan, maar dan van de achterkant.

Vlak voor Ulvenhout (net na routeknooppunt 5 kwamen we bij het riviertje de Mark. Als je de ronde van Nederland gefietst hebt kun je een oorkonde krijgen dat je de hele ronde gefietst hebt. Er zijn dan 6 punten in de route waarop je een foto moet maken als bewijs dat je daar geweest bent. Een van die fotopunten is de fietsbrug over de rivier de Mark. Daar waren we rond 12 uur ’s middags. Frans had al direct een hele foto sessie van mij gemaakt dat ik over de fietsbrug aan kwam rijden en ik van hem dat hij over de fietsbrug kwam. Ik vertelde dat ik ook een foto wou van ons samen op de fietsbrug. Frans vond dat we dan maar een selfie moesten maken. Ik vind dat selfie maken toch maar vaak een heel gehannes, mijn armen zijn vaak te kort om erop te kunnen krijgen wat ik erop wil hebben staan. Er kwamen ook volop mensen langs gewandeld, gerend en gefietst. We hebben op een bankje bij het bruggetje onze lunch genuttigd. Toen ik aan de laatste boterham bezig was kwam er een mevrouw aangelopen met haar hondje. Ik ben er snel naartoe gegaan en ik heb haar gevraagd of zij een paar foto’s van ons wou maken. Dat was geen probleem.

 

We gingen zijdelings langs Ulvenhout af en daarna gingen we gelijk weer een uitgebreid natuurgebied in. We gingen de Chaamse bossen in. Het eerste stuk was er weinig aan de hand. Er kwamen ons ook mensen tegemoet gefietst dus we kregen wel het vertrouwen dat het goed zou komen. Na die dag 47 km gefietst te hebben begon ik er moeite mee te krijgen. Mijn billen deden zeer en Frans stelde gelukkig voor om een klein stukje te wandelen. We waren net afgestapt toen ik aan de linkerkant allemaal rook zag tussen de bomen.

Iets verder op het pad stond een brandweerwagen en een heleboel mensen op het pad onder andere een fotograaf met statief. Net voor wij bij het punt waren ging de brandweerwagen weg. Er stond nog iemand van staatsbosbeheer langs de weg. Die vertelde dat ze nog op diverse plaatsen bezig waren met nablussen. Af en toe smeulde het vuur toch weer wat op. Een stukje verder op kwamen we bij een doorgaande weg. We moesten eigenlijk rechtsaf, maar zagen dat een paar honderd meter verderop 2 brandweerwagen op het fietspad stonden te blussen. We zijn nu echte toeristen en besloten dan ook maar even ramptoeristen te worden. De eerst brandweerwagen was schijnbaar net leeg toen wij op de plaats aankwamen. Dus die reed al snel weg. De 2e brandweerwagen was met een flink waterkanon aan het spuiten. Al snel was die zo te zien ook leeg. Hij reed snel weg ondertussen nog flink water spuitend. Toen wij ook weer verder gingen rookte het gebied nog volop en ik meen dat ik zelfs nog even wat op zag vlammen. Maar Frans had het niet gezien, dus die zij dat het echt wel uit was.

 

Het was een heel eind verder dat we opeens weer langs een stuk bos kwamen wat op de grond helemaal zwart was, maar zelfs het hoge gras was nog groen. Ik was ervan overtuigd dat het daar ook nog maar pas gebrand had, maar Frans dacht dat het daar al langer geleden gebrand had en dat de natuur daar al weer aan het herstellen was. Ook bij de stukken waar het nu nog erg rookte was het overigens zo dat de onderkant helemaal zwart was, tot ongeveer 1 meter hoogte en daarboven was alles nog groen.

Rond 3 uur waren we in Alphen. Dat was voor vandaag het eindpunt van onze route. We hebben in een soort café of een dorpshuis nog een kopje thee gedronken. Daar hebben we nog even met een ander echtpaar gepraat wat ook een fietstocht gemaakt had. We hadden een overnachtingsplek geregeld in Alphen, maar toen we het adres op gingen zoeken bleek het best ver van Alphen en van de route af te liggen. Het lag vlak bij Baarle-Nassau en ongeveer 4 km van de route af. Ik had er eigenlijk al spijt van dat ik dit adres besproken had omdat het zo ver van de route was.

We besloten om zoveel mogelijk via de routepunten naar het adres te rijden. Het was nog vroeg en ondanks de voorspelling van veel regen was het nog steeds droog. Toen we echter bij knooppunt 63 waren moesten we volgens onze route naar knooppunt 82, maar dit stond niet aangegeven. Ook het andere echtpaar stond bij het knooppuntbord te kijken waar ze nu naar toe moesten. Zij hadden verteld dat zij in Baarle Nassau op een camping stonden. Ze besloten uiteindelijk naar rechts te gaan. Naar links stond knooppunt 93, maar dit stond nergens op de kaart. Frans die zij dat we voor zijn gevoel toch naar links moesten gaan. Dit bleek ook te kloppen. We fietsten over een heel fijn fietspad dat over het voormalige Bels lijntje ging. We wisten dat een van de zijwegen de Venweg moest zijn. We waren er al bijna voorbij, maar gelukkig Frans net op tijd een zandpad wat de Venweg heette. Het was een flink stuk zandpad, maar na een tijdje ging het pad over op betonplaten. Eerst was oneven rechts, maar op het einde stond nummer 2. Nummer 1 bleek toch links te zijn, de camping Venneweide. Bij de boerderij vroegen we of we wel goed waren en de mevrouw vertelde dat het klopte en dat we die nacht in de blokhut op de camping mochten logeren. We werden hartelijk ontvangen met koffie en cake. Omdat de cake in de winkel op was, had ze speciaal voor onze komst zelf nog een vers cakeje gebakken.

De blokhut leek heel erg op ons tuinhuisje. Er stond een tussenmuur in en achter de wand stond een 1 persoonsbed in een soort extra kamertje. In het grootste deel stond 1 tweepersoonsbed, en klein tafeltje met 2 stoelen en een klein keukentje. Naast onze blokhut stond een algemene keuken, waar we ook mochten zitten en de afwas konden doen met warm water en koffie en thee konden zetten. We hadden thee bij, maar anders hadden we ook nog theezakjes erbij gekregen. Naast de keuken was het algemene douche en wc gebouw van de camping. Daar moesten wij ook naar de wc. Het zou nog idealer zijn geweest als het kleine 1 persoonskamertje een badkamer was geweest.

’s Avonds zijn we in Baarle Nassau een hapje gaan eten. De Zeeman was nog net open en we hebben nog snel even allebei een hemd gekocht. Het is nog steeds zo koud. Toen we net een restaurant uitgekozen hadden begon het te miezerregenen. Ook op de terugweg miezerde het steeds. Terug op de camping kwam de gastvrouw vragen of we misschien nog een kacheltje wilden omdat het zo koud was. We zeiden allebei dat het niet nodig was. Tegen dat we naar bed gingen hadden we het allebei behoorlijk koud. ’s Nachts had ik erg veel last van een koude neus die boven het dekbed uitkwam en ik had er spijt van dat we het aanbod van het kacheltje niet aangenomen hadden. Waarschijnlijk als we het even wat warmer hadden gestookt dan was de warmte wel lange tijd binnen gebleven.

We hebben vandaag 69 km gefietst. De tussenstand voor onze fietsvakantie tot nu toe was 178,4 km. Daarmee komt de totaal gefietste afstand van onze fietsvakantie op 247,4 km

Dinsdag 19 mei van Alphen naar Nuenen

We logeerden dus bijna bij Baarle Nassau en we moesten eerst ongeveer 3,5 km fietsen om weer op de route te komen. We waren bijna weer op het routeknooppunt waar we gisteren de route verlaten hadden toen we zagen dat we al even op de route zaten. We zagen namelijk een bordje van route 13b, wat voor ons wil zeggen dat we de verkeerde kant uitgaan. We fietsten terug en bleken maar ongeveer 200 meter dubbel te hebben gefietst.

We waren al een flink eind op weg naar Hilvarenbeek en reden door een stukje België. Hier was het fietspad een zandpad, maar wel goed te fietsen en goed hard.

Opeens kwamen we het bos uit en we kwamen op een bouwplaats uit waar ze een rotonde aan het maken waren. Er stonden geen borden voor de rotonde. Intuïtief wilden we naar links de rotonde op gaan, maar Frans zei al snel nee dit klopt niet. De enige richting die aangegeven stond was naar links naar Tilburg, maar wij waren op weg naar Hilvarenbeek. Ondanks dat er nergens bordjes stonden besloten we rechtdoor te gaan. Daar kwamen we met wat moeite weer op een soortgelijk zandpad uit. Er zat wel een flinke richel voordat we een drukke weg over konden steken en er was maar de breedte van 1 betonband om de fiets over te leiden. We waren al echt een paar kilometer verder voordat we weer een bordje LF13a kregen.

Toen we bij Hilvarenbeek in de buurt kwamen zagen we al van verre de kerktoren. We vonden de bovenkant er wel heel vreemd uitzien. Toen we dichter bij kwamen zagen we dat de kerktoren gerestaureerd wordt en helemaal ingepakt is.

Dit gedeelte van de route (vanaf Ulvenhout) hebben we vorig jaar ook gefietst tijdens onze ronde van Brabant. Toen hebben we in Hilvarenbeek ’s middags op een terrasje een kopje thee gedronken. Nu hebben we op hetzelfde terrasje ’s ochtends een kopje koffie gedronken. Frans had zin in iets lekkers erbij. Toen ik hoorde wat ze hadden kreeg ik ook wel zin. Ze hadden warm appelgebak of seizoensgebak van bladerdeeg met slagroom en aardbeien. Ik heb van ieder 1 genomen en we hebben samen gedeeld. Het ging wel vreemd met de kilometerstand. Volgens de planning was het via de LF route 20 km van Alpen naar Hilvarenbeek. We hadden dus al ongeveer 3,5 km extra gefietst om in Alphen te komen. Toch stond de kilometerstand pas op 17,8 km toen we in Hilvarenbeek waren.

Rond 12 uur waren we al bij Oirschot. Door het grote gebak zaten we eigenlijk nog te vol om al te gaan lunchen. We hadden wel al weer behoefte aan even niet op de fiets zitten. Daarom zijn we door Oirschot heen gewandeld. Vorig jaar zijn we van Oirschot af naar huis gefietst. Dus nu kwam voor ons weer een nieuw stuk van de route. Al voor Oirschot fietsten we langs een kanaal af en na Oirschot ging de route verder langs het kanaal richting Best. In Best kwamen we op een pad waar Frans regelmatig tijdens de lunch wandelt. We kwamen ook diverse Philips medewerkers tegen die aan het lunch wandelen waren. Enkele daarvan kende Frans wel, maar wij hadden het idee dat ze hem niet herkenden in zijn vakantiekleren en met een petje op.

Vanaf Best gingen we rond kijken voor een bankje, maar er was er nergens een te bekennen. De wolken werden steeds donkerder en er stond gisteren ook op buienradar dat het vanaf 1 uur zou gaan regenen. Dit bleek helaas helemaal te kloppen. Bij Ekkersrijt kwamen we op een punt waar we onder de A50 door zouden gaan, daar stonden 3 bankjes bij elkaar. Er ging net een groep fietsers. Wij begonnen enthousiast onze lunch spullen uit te pakken. We hadden echter net de borden op een bankje gezet toen het opeens heel hard begon te regenen en zelfs te hagelen. We hebben snel alles weer ingepakt en onze regencapes aangedaan.

Na zo even gestaan te hebben besloten we om dan naar het viaduct te lopen, daaronder stonden we in ieder geval droog. Het was wel heel droog zand onder het viaduct, dus het viel niet mee om er overheen te lopen. We wilden toch wat verder onder het viaduct gaan staan omdat het de hele ochtend al heel hard waait. Gelukkig hadden we wel de wind in de rug en daardoor gingen we best snel Bij de lunch hadden we al 47 km afgelegd. Van 1 tot half 2 hebben we geschuild en onze boterhammen opgegeten. Door de regen en de harde wind was het erg koud. Ik had het gevoel dat mijn handen bevroren waren.

We hadden nog maar een klein stukje gefietst en waren net in Son de brug overgestoken toen het weer begon te regenen. Frans dacht dat we over de brug links zouden moeten, maar we hadden geen bord gezien dat we daar echt af moesten draaien. We fietsten een klein stukje door toen het weer heel hard ging regenen. We hadden onze regencapes nog aan maar besloten om toch maar even te schuilen bij het benzinestation. Ze hadden er een automaat met chocolademelk en we hebben allebei een beker genomen om wat warm te worden. Opnieuw hebben we daar ongeveer een half uur geschuild. Inmiddels hadden we op onze telefoons te route gecontroleerd en het bleek dat we inderdaad langs het kanaal verder moesten gaan richting Gerwen.

We waren bij knooppunt 74 toen het er opnieuw verschrikkelijk uitviel. We waren maar 2,5 km van de eindbestemming van vandaag af. We hadden al even gekeken of we nergens konden schuilen, bijvoorbeeld onder een carport, maar overal waren de tuinhekken dicht. Bij knooppunt 74 was een grote boerderij waar het hek van open stond. Er liep wel een hond rond, maar die nam niet eens de moeite om te blaffen en hij kwam ook niet naar ons toe gelopen. We hebben misschien wel een half uur aan de zijkant tegen het huis aan gestaan. Het leek alleen maar harder te gaan regenen. Opeens ging het grote hek dicht dus we waren al bang om opgesloten te worden. Frans zag al snel dat er een klein zijhek was wat openstond. Toen het hek dicht was kwam er een auto aan die er juist uit moest. De vrouw achter het stuur zag ons staan, maar ze zei er niets van. Ze reed weg en deed de grote poort achter haar dicht. Even later toen het weer droog werd zijn wij door het kleine poortje weggegaan.

We waren al snel op onze bestemming. Het duurde even voor er iemand kwam, maar gelukkig waren ze thuis. Onze fietsen konden we in een grote schuur zetten. We hebben even gezellig met de mensen zitten praten en een kop thee gedronken. We hebben een grote kamer tot onze beschikking, met een tweepersoonsbed en 2 eenpersoonsbedden. Er staan 2 leunstoelen en een tv en een tafel met 6 stoelen. We hebben een aparte keuken, waarin ook nog een tafel staat met 4 stoelen. In een hoek van de keuken staat een douchecabine.

We hebben eerst even lekker gedoucht. Daarna heeft Frans lekker een dutje gedaan in de leunstoel terwijl de regen er weer uit kletterde. Ik was al bang dat we eten thuis zouden moeten laten bezorgen, maar gelukkig werd het toch weer droog. We zijn naar Nuenen gefietst. Het hele dorp staan in het teken van het feit dat de vader van Vincent van Gogh er een paar jaar predikant is geweest. Het is ook wel een heel mooi dorp, met heel oude huizen en gebouwen, leuke parkjes en volop informatie over Vincent van Gogh.

We hebben bij chinees restaurant Tong Ah gegeten. We hadden allebei voor een eenvoudige schotel gekozen met vooral veel groente erbij. Tijdens het eten regende het af en toe weer heel hard. We hebben er lang gezeten ook omdat daar tenminste wifi was. Op ons logeeradres is geen wifi en amper internet signaal. We hebben onze route voor morgen gepland. Dan gaan we overnachten in Kelpen-Oler. Het kostte weer behoorlijk wat moeite om een overnachtingsadres te vinden.

Deze dag hebben we 60,9 km gefietst. De tussenstand voor onze fietsvakantie stond op 247,4 en we hebben deze fietsvakantie tot nu toe in totaal 308,3 km gefietst.

Woensdag 20 mei van Nuenen naar Kelpen-Oler

De weersvoorspelling voor vandaag is nog erg wisselvallig. ’s Morgens tot een uur of 1 zouden nog diverse buien kunnen vallen, daarna zou het verder droog zijn. We waren van plan om ongeveer 65 km te fietsen en wilden ook daarom het liefst op tijd vertrekken, zodat we ook tijd zouden hebben om af en toe te schuilen. Hoewel we ook al gezien hadden dat schuilen heel lastig zou worden omdat een heel groot deel van onze tocht door natuurgebied zou gaan. Om 8 uur zaten we al aan het ontbijt en om half 9 zijn we al weer op de fiets gestapt.

Het was maar 900 meter fietsen voor we weer op de route zaten. Na 10 km waren we in Mierlo. Daar zijn we op zoek gegaan naar een supermarkt om eten voor de lunch te kopen. Net voor Mierlo ging de LF 13 samen met de LF 7. We hadden al meteen bedacht dat we dan op moesten letten waar de route zich ging splitsen. Ik wist dat we een keer verder moesten gaan met de LF 7, maar ik wist niet precies op welk punt dat zou gebeuren en we zijn nu zo gewend aan de LF 13a bordjes. Net na Mierlo splitste de LF 7 zich inderdaad af. Frans was al rechtdoor gereden, maar ik zag nog net op tijd dat de LF 7 afdraaide en dat die route ook klopte met de knooppunten nummers die ik verder had opgeschreven.

We hadden na Mierlo weer ongeveer 5 km gefietst toen we weer Mierlo binnen fietsten. We hebben al vaker gezegd, de LF routes zijn niet de kortste routes van A naar B. Ook als je een rondje om Nederland zou willen fietsen zoals wij doen, zijn er wel kortere routes te bedenken. Maar vaak kom je wel door de mooiste stukjes van Nederland.

Na Mierlo gingen we de Stabrechtse heide op. We hadden al een paar kilometer over de heide gefietst. Het was 10 uur ’s ochtends en we hadden er al 17 km op zitten. We kwamen bij een knooppunt er stond een bordje op dat je voor koffie rechtdoor moest, maar er stond geen afstand bij hoe ver de koffie weg was. We hadden wel al door dat we in een heel groot heidegebied zaten (1754 hectare). Hoewel Frans ook wel zin had in koffie wou hij niet van de route afwijken. We zijn dus toch gewoon linksaf geslagen. Later hoorden we bij ons gastgezin dat we ook wel 3 km hadden moeten fietsen om bij de koffie te komen.

We hebben 17 km door het natuurgebied gefietst. Er was alleen hei en vennen te zien zover als je kon kijken. Hoewel we ook nog heel lang de zendmast in Mierlo konden zien. Zodat je ook nog eens het idee kreeg in afstand helemaal niet verder te gaan. Het was echt schitterend. We hoorden regelmatig een koekoek roepen en we hoorden volop vogeltjes fluiten en verder was er echt niets te horen. Geen gezoem van verkeer in de verte, maar echt stilte! Af en toe scheen de zon, maar soms kwamen er ook heel donkere wolken voorbij. De meeste tijd hadden we de wind in de rug en we vorderden goed. Het bleef droog, maar als het geregend had, dan hadden we ook nergens kunnen schuilen. Het waren allemaal zandpaden maar de meeste waren wel goed hard.

Na een tijdje sneed toch een drukke doorgaande weg het gebied. Net aan de rand stonden wat meer bomen en daar schoot opeens een hert net voor onze fietsen door. Het hert liep een meter of 10 verder en bleef toen in het bos staan. Wij zijn direct gestopt en ik heb mijn fototoestel gepakt. Ik heb nog een foto gemaakt, maar het is moeilijk om het hert erop te ontdekken. Ik had geen tijd meer om in te zoomen.

Om 11 uur ’s ochtends hadden we al 34 km gefietst. We kwamen in de buurt van Someren-Eind en besloten om daar maar het dorp in te rijden op zoek naar koffie. Er zaten diverse cafés en restaurants en de kermis werd opgebouwd. Helaas waren alle cafés op woensdag gesloten. We hebben even op een terras gezeten en wat vruchtensap gedronken die ik bij had en samen het laatste plakje cake gedeeld. Daarna zijn we al snel weer verder gefietst.

Het was bijna 12 uur en we hadden al 40 km gefietst toen we voor het eerst bij een restaurant kwamen. We twijfelden nog even of het wel open was. Er stond wel een bord buiten dat ze ook wafels met aardbeien en slagroom verkochten. De stoelen moesten nog los gemaakt worden van de ketting maar we waren welkom en kregen al snel de wafels geserveerd en een lekkere kop cappuccino.

Bij Ospel gingen we Limburg in. Daar stond een picknicktafel en daar hebben we even onze lunch gebruikt. Een richting uit was de lucht blauw maar aan de andere kant kwam een heel donkere lucht steeds dichterbij. Eigenlijk zou het vanaf 1 uur droog moeten blijven volgens buienradar, maar we twijfelden of het wel echt droog zou blijven.

In Nederweert-Eind kwamen we langs een openlucht museum. We zijn er niet naar binnen gegaan, maar bij de ingang stond wel een heel mooie gildeboom. De boom was van metaal gemaakt en er hingen allemaal emblemen in die een ambacht voorstelden. Onder andere een deegrol en ovenschep voor de bakker, een hoefijzer voor de paardensmid en molensteen voor de molenaar. Het was een heel mooie boom.

De tocht ging zeer voorspoedig en rond half 3 waren we al weer vlak bij ons logeeradres. We hadden gezien dat de weg al begon tussen knooppunt 48 en 47, maar dat we ook nog een stukje om konden fietsen en op die manier een iets langer stuk van de route konden doen. Dat scheelt morgen weer een stuk fietsen. Toen we bij knooppunt 48 kwamen begon het heel hard te donderen. De eerste keer hadden we geen flits gezien. Er viel ook af en toe een druppel. Toen we bij knooppunt 47 kwamen beseften we dat we sowieso de afslag gemist hadden.

Frans zag een flits en kon tot 15 tellen voor we de donder hoorden. Daaruit concludeerde hij dat het onweer nog ongeveer 15 km weg was. Maar we hadden zo net 2 keer geteld toen het opeens behoorlijk begon te regenen. Er stond een boerderij met een klein afdakje bij de voordeur. Daar konden wij even droog onder staan, maar de fietsen stonden wel nat. Na ongeveer 5 minuten werd het al weer lichter en de regen werd minder. We besloten verder te fietsen, maar wel al vast de regenhoes over de fietstassen te doen en ik heb de regencape aangedaan. We waren maar een klein stukje op weg toen het er opeens ontzettend uitviel. Het was een gordijn van regen, alsof we onder de douche stonden. Op dat moment konden we nergens schuilen. We hebben nog zover doorgereden als nodig was, maar toen we bij een boerderij kwamen met een kleine overstek, zijn we daar direct onder gaan staan. Het was nog maar een paar kilometer naar ons logeeradres, maar het viel er zo ontzettend uit. Daar hebben we ongeveer 10 minuten staan wachten tot de regen weer voorbij was.

Bij ons gastgezin duurde het even voor de deur open gedaan werd, maar toen werden we heel hartelijk ontvangen. Ze lieten ons direct het tuinhuisje zien waar wij mochten slapen. Onze fietsen mochten in een garage staan. Het huisje had een woonkamer met keuken, een aparte slaapkamer en een badkamer met douche en wc.

Nadat we onze spullen in het huisje hadden gezet moesten we mee naar binnen komen voor een kop koffie met een koekje. We hebben best een tijdje met die mensen zitten praten. Ze hadden bezoek, ook de schoonouders van hun zoon waren op bezoek. Even later kwam ook de zoon nog langs met 2 kleinkinderen. Het was gezellig druk.

Pas om half 6 konden we gaan douchen. We kregen ook direct de wifi code, maar moesten wel beloven de verbinding weer weg te gooien als we het huisje verlieten. Na het douchen wou ik nog even aan de website werken, maar bij het huisje was geen verbinding. Ik ben toen bij het grote huis op het overdekte terras gaan zitten. Direct kwam de gastheer weer een praatje maken, waardoor het werken aan de site nog niet echt wou lukken. Ze hebben ook heel vaak gevraagd of we ’s avonds na het eten nog even binnen wilden komen voor een praatje.

Voor het eten hoefden we niet meer op de fiets te stappen. Ongeveer 300 meter van hun huis zat een wegrestaurant waar veel vrachtwagenchauffeur gingen eten. Ze raden ons aan daar ook een hapje te gaan eten. We konden er naar toe lopen. We namen aspergesoep vooraf en 1 zalmfilet en 1 kabeljauwfilet als hoofdgerecht. We hebben alles gedeeld, maar Frans vond de kabeljauwfilet wel heel erg klein.

Tijdens het eten hebben we de volgende overnachting zitten plannen. We hebben een adres besproken in Grubbenvorst. Als we via de Vrienden op de fiets site keken leek het adres in het centrum van Grubbenvorst. Als we via de routeplanner keken leek het enkele kilometers buiten Grubbenvorst te liggen en heel ver van onze route af. De site van Vrienden op de fiets gaf het goede adres aan gelukkig. We zaten al te denken om anders toch maar de reservering te annuleren.

’s Avonds hebben we nog ongeveer 3 uur met onze gastheer en gastvrouw zitten babbelen. Het was heel gezellig. We klikten volgens mij ook echt goed. We hebben het over allerlei verschillende dingen gehad. Om half 11 zijn we pas weer terug gegaan naar het huisje en daar was het al snel weer bedtijd. We hebben vandaag 70,3 km gefietst in totaal. We hebben deze fietsvakantie in totaal al 378,6 km afgelegd.

Donderdag 21 mei van Kelpen-Oler naar Grubbenvorst

 

Ik heb heerlijk geslapen het bed was lekker stevig en onder het dekbed was het heerlijk warm. Alleen het kussen was erg dun, dat heb ik dubbelgevouwen onder mijn hoofd gelegd. Toen ik opgestaan was en de gordijnen had opengedaan zag ik dat er 4 konijntjes op het gras voor het huis zaten. De gastheer had een heleboel stookhout in de tuin staan. Dit stond op pallets. De konijntjes kwamen steeds weer onder de pallets vandaan.

Om 8 uur kwamen de gastheer en gastvrouw het ontbijt brengen. Het was een zeer uitgebreid ontbijt, met vlees, kaas, jam, broodjes, 2 soorten brood en van alles meer. We mochten ook zoveel als we wilden meenemen voor de lunch onderweg. Zeker als je van daaruit naar het noorden zou fietsen dan was dat geen overbodige luxe, want vanaf daar kom je dus amper door plaatsen heen tijdens de route. Wij gingen echter verder in zuidelijke richting en dan kom je wel nog langs allerlei plaatsen en steden. We hebben toch zoveel meegenomen dat we inderdaad vandaag niet meer voor de lunch naar de supermarkt hoeven.

Om 08.42 uur zijn we vertrokken. De tocht ging eerst richting Grathem. We hadden gisteravond samen met de gastheer naar de kaart gekeken en al gezien dat we eerst naar Grathem zouden fietsen, om vervolgens met een grote boog om Grathem heen te fietsen en een paar kilometer verder weer aan de onderkant bij Grathem uit te komen. Onze gastheer zei al, “ik zou dat dan niet doen, ik zou gewoon recht door Grathem heen fietsen”. Wij hebben gewoon de route gevolgd omdat je dan vaak op de mooiste plekjes komt.

Het was vlakbij Grathem dat we langs een waterplas afkwamen. Er lag een boom om die duidelijk door een bever was omgehaald. Aan de onderkant was helemaal rond het hout weggehaald tot er in het midden maar een heel klein stukje over was en toen is de boom omgevallen. In dat stuk stonden diverse boomstronkjes die op die manier afgebeten waren. De bever hebben we niet gezien, maar wel de tekenen dat hij daar zat.

In geen een provincie hebben we zoveel over zandpaden gefietst als in Limburg. Vanaf Grathem liepen de LF 7 en de LF 5 een stukje samen. Net voorbij Wessem ging de LF 5 de andere kant op. De LF 5 is een redelijk korte lange afstandsfietsroute. De route gaat van Thorn naar Roermond. Op het punt waar de LF 5 afdraaide waren 3 verharde wegen, maar de LF 5 ging als enige een zandpad op. Het pad was wel goed hard, maar er lagen ook best veel grote stenen op, waardoor je wel goed op moest letten.

Om 09.50 uur waren we in Wessem, maar dat vonden we erg vroeg voor koffie. Om kwart over 10 waren we in Heel. Eerst kwamen we langs de kinderboerderij waar we 2 jaar geleden thee hebben gedronken. Daarna waren we daar fout gefietst en het heeft echt een hele tijd geduurd voor we weer op de route zaten. Toen moesten we de route ook vinden aan de hand van de beschrijving in het boek. We besloten daar niet te gaan zitten, het leek ook nog dicht. In Heel was een terrasje, maar helemaal in de schaduw, dus dacht Frans dat er nog wel 1 meer in de zon zou komen, maar dat kwam niet meer. Dus zaten we toch pas om 11 uur in Roermond aan de koffie. We hadden toen al 30 km gefietst en op het einde kwamen we bijna niet vooruit. Het was het eerste terras wat we tegenkwamen in Roermond. Ze hadden geen vlaai meer bij de koffie, die was op. Toen we verder fietsten, kwamen we meteen langs een heleboel andere terrasjes waar ze waarschijnlijk wel vlaai hadden, maar ja toen hadden wij al koffie gedronken.

Na Roermond ging het weer heel lang over zandpaden langs de Maas af. Net na Roermond stond voor de tunnel een pijl om rechtsaf te gaan. Ik dacht dat het alleen een bord was om door het tunneltje heen te gaan. Na het tunneltje hebben we rechtsaf nog gekeken of we bordjes zagen, maar die zagen we geen. Dus gingen we na het tunneltje maar rechtdoor. Een eindje verderop stonden we opeens bij een grote plas water. Terug fietsend hebben we goed gekeken of we geen bordje over het hoofd hadden gezien, maar we konden niets vinden voordat we bij het tunneltje terug waren. Daar vond Frans uiteindelijk toch een paaltje tussen het hoge gras. Het was bijna niet meer terug te vinden. De LF routes zijn zo goed bewegwijzerd dat wij er voort gewend aan zijn geraakt om als we afdraaien even om te kijken of we inderdaad de goede straat te pakken hebben, want als we dan omkijken zien we het bordje van de LF3a. We fietsen nu namelijk de LF3b. Vanaf Roermond rijden we gedeeltelijk weer dezelfde route als van het Fietserpad. Sommige stukken kennen we helemaal niet of soms weten we zeker dat we toen anders zijn gereden en soms weten we opeens weer precies hoe we toen dat stuk ook gereden hebben. Zo wist ik toen we bij het water stonden dat we op datzelfde punt 2 jaar geleden ook fout zijn gefietst.

Op een ander punt draaiden we af en toen wist ik ook direct dat daar aan het einde van de weg de kinderboerderij van Heel zat en dat we daar 2 jaar geleden heel erg fout zijn gereden. We zijn toen echt kilometers verder pas weer op de route gekomen. Toen werd de route ook niet bewegwijzerd met bordjes. Dit keer hebben we zonder moeite de route gevolgd.

Bij de Asseltse plassen hebben wij zitten lunchen. Daar stond een bankje met een fantastisch uitzicht. Voor ons de plassen, achter ons een heel mooie oude boerderij, wat bijna een kasteeltje leek en naast ons een kerkje uit 1600. Wat heel hoog lag ten opzichte van de rest. Je kon via een gangetje om het kerkje heen lopen. Aan een kant stond een plank met de waterstanden van diverse jaren. Je kon zien dat er om de paar jaar wel een keer echt hoog water was. De laatste keer was in 1995 toen het water bijna tot de bovenkant van de balustrade was gekomen.

Tot Kessel zijn we aan de rechterkant langs de Maas af gefietst bij Kessel moesten we met het pondje oversteken. Toen ik in de verte het kasteel van Kessel zag liggen wist ik direct dat we daar direct bij het kasteel op het terras hadden gezeten om ’s ochtends een kopje koffie te drinken met een stukje vlaai erbij. Nu was het middag en hadden we wel weer trek in een kop thee. We zijn op hetzelfde terras gaan zitten. Toen gaf een aannemer uitleg aan een groep bouwvakkers die het kasteel zouden gaan restaureren. We wilden graag de vorderingen zien, maar 2 jaar geleden heb ik er geen foto van het kasteel bij geplaatst.

 

Na Kessel begon het even wat te druppelen en het waaide weer flink. Ik heb wel de regencape aangedaan, maar gelukkig kon die in Baarlo al weer uit. De bui was gelukkig overgewaaid. Van Kessel tot aan Venlo fietsten we aan de linkerkant van de rivier. In Venlo gingen we via een grote brug Venlo in. Het was heel druk op de brug. Het was ook al rond 4 uur ’s middags. Het was een dikke stroom fietsers, scooters enz. door de brede fietstassen van Frans konden ze hem niet inhalen. Er werd driftig getoeterd.

Rond half 5 liepen we een stukje door Venlo toen het weer wat begon te druppelen. We besloten even een kop thee te nemen, zodat we ook zeker droog zouden zitten. We gingen bij een zaakje binnen wat Milk en Cookies heet, maar ze hadden ook thee op de kaart staan. We hebben eerst voor de zekerheid gevraagd of ze vruchtenthee hadden en die hadden ze, bosvruchtenthee. Toen ik het theezakje sopte werd het geen thee, maar zo’n knal rood drankje. Ik heb nog gevraagd om andere thee, maar ze hadden alleen maar allemaal rare eigen mengsels. Uiteindelijk hebben we maar een theezakje uit onze rugzak genomen.

Na Venlo ging de tocht opnieuw over allerlei zandpaden verder langs de Maas af. Ook hier hadden we het idee dat als we rechtstreeks naar het pondje waren gefietst dat we er dan kilometers minder over zouden hebben gedaan, maar ja we volgen nu eenmaal de LF route en de natuur is er wel heel mooi.

Eigenlijk blijft de LF3b een heel lange tijd aan de rechterkant van de Maas. Maar bij de reservering van de overnachtingsplek dacht ik dat de route aan de linkerkant liep. In Grubbenvorst had in een overnachtingsplek gevonden die dan wel niet in een tuinhuis was, maar wel met een aparte zithoek en een zelfstandige douche/wc. Op de kaart van Vrienden op de fiets lag het adres in het centrum van Grubbenvorst, maar via de routeplanner zou het kilometers buiten Grubbenvorst liggen. Toen ik zag dat de route ook nog eens aan de andere kant van de rivier liep kreeg ik helemaal spijt van de reservering. Uiteindelijk hebben we het adres opnieuw gebeld en het lag echt in het centrum van Grubbenvorst en maar een paar honderd meter van de restaurants af. Omdat we vandaag al zo’n lange fietsdag voor de boeg hebben zijn we blij niet opnieuw op de fiets te hoeven om bij een restaurant te komen.

In Grubbenvorst zijn we de 2e gasten die via Vrienden op de fiets komen. Bij de 1e gasten was de afrekening misgelopen, dus vroegen ze of wij direct wilden betalen. Meestal gebeurd dit bij het ontbijt, maar wij hadden er geen problemen mee om al te betalen. We hebben de hele bovenverdieping van het huis voor ons zelf. Het zijn 3 kamers, waarvan 1 slaapkamer, de badkamer met wc en in een slaapkamer hadden ze een zithoek gemaakt met 2 lekkere stoelen. Ze hadden de benedenverdieping uitgebouwd en zelf hadden ze alles beneden.

Na het douchen zijn we naar het centrum gelopen en daar hebben we heerlijk gegeten bij restaurant de Oosterse Zwaan. We hadden 2 schotel uitgekozen waarbij stond met seizoensgroente. Ik met kip en Frans met 3 soorten vlees. Verder zaten er inderdaad allerlei soorten groenten bij. Zelfs peultjes en asperges. Het smaakte heerlijk. We waren wel de enige 2 gasten in het restaurant.

Vandaag hebben we 76,7 km gefietst. De totaal gefietste afstand na 7 dagen is 455,3 km.

Vrijdag 22 mei van Grubbenvorst naar Gennep

’s Avonds in Gennep had ik geen zin om direct weer aan het verslag te gaan werken. Ik dacht dat komt wel weer als ik thuis ben. Maar als je dan thuis bent is er direct zoveel wat er weer allemaal gedaan moet worden, alle was, e-mails enz. Dus het is er heel lang niet van gekomen om dit verslag af te maken. Na zoveel tijd valt het al niet meer mee om zonder aantekeningen te bedenken hoe de dag verlopen is.

Wat ik me vooral nog van deze dag herinner is dat we heel veel pondjes hebben gehad. Het begon natuurlijk al ’s ochtends gelijk met het pondje vanaf Grubbenvorst om weer terug op de route te komen.

Het eerste stuk van de route ging wat verder van de Maas af en direct langs te Duitse grens af. Bij Arcen gingen we opnieuw met een pondje de Maas over naar Broekhuizen. Het 2e pondje van de dag.

Tot Blitterswijck fietsten we weer aan de linkerkant van de Maas. De natuur is heel mooi in dit gebied. En er stond een hele mooie molen, de Theodorus. Wel raar een molen zonder wieken, maar het lijkt zo te horen.

Bij Blitterswijck gingen we dus voor de 3e keer het pond op. Dit was een heel klein pondje. Er was plaats voor maximaal 12 personen. Het pondje heeft de naam Kobus en vaart alleen tijdens het toeristenseizoen. Het wordt gevaren door vrijwilligers. Aan de rechterkant van de Maas hebben we gepicknickt en een tijdje zitten kijken hoe het pondje steeds op en neer ging. Het was best wel druk met fietsers.

Na het dorpje Papenbeek kregen we een flinke klim :). Het was alleen maar een brug die we over moesten. We gingen het Leukermeer voorbij. Hier hebben we in 2002 nog op de camping gestaan met onze caravan.

Daarna kwam bij Vierlingsbeek het 4e pondje voor die dag. Dit was een van de fotomomenten van de Ronde van Nederland. Op 7 plaatsen door heel Nederland moet je een foto maken van jezelf, liefst met je fietsen en een markant punt of een routebordje. Het pondje bij Vierlingsbeek is dus een van die punten. We hebben eerst bij het routebordje van elkaar een foto gemaakt, maar op het pondje stond een andere fietser voor ons en toen wij vroegen of hij van ons samen op het pondje een foto wou maken, was hij daar direct toe bereid. Hij keek wel even vreemd om van onze plannen om de hele ronde van Nederland te fietsen op onze gewone fietsen.

7 Km verder op de route bij Afferden gingen we opnieuw met het pondje over de Maas. Dit was dus het 5e pondje van de dag. We hadden inmiddels behoorlijke dorst maar in Afferden was alleen een snackbar. Gelukkig konden we er wel een lekker kopje thee krijgen.

Aan het einde van de middag waren we in Gennep. 25 Km van huis, maar na deze lange fietsdag te ver om nog thuis te komen. Na een lekkere douche op ons logeeradres gingen we weer op zoek naar een restaurant om te eten. We zijn wel helemaal naar het centrum gegaan, maar uiteindelijk hebben we in een pizzarestaurant vlakbij ons logeeradres gegeten.

In het centrum was het wel heel leuk om nog even rond te kijken. Bij het stadhuis was die dag een huwelijk geweest en het plein lag vol met rode en zilveren hartjes. Boven op de schoorsteen zaten een paar ooievaars te broeden. Op onze logeerkamer hebben we nog via het internet naar de live camerabeelden van de ooievaars zitten kijken.

Als je via makkelijk doorfietsen van Grubbenvorst naar Gennep fietst dan is de afstand 39,58 km. Als je het traject fietst via de LF-routes dan is de afstand 57,69 km. We hebben die dag in totaal 61,5 km gefietst. Daarmee komt de totale afstand na 8 dagen fietsen op 516,8 km. We hebben nu 400 km van de totale route van 1300 km afgelegd.

Op zaterdag 23 mei zijn we van Gennep naar huis gefietst (ongeveer 25 km). In september gaan we weer verder met onze fietstocht.