Zuiderzeeroute

MAANDAG 25-08-2014 VAN UDEN NAAR KAMPEN

Vanmorgen om 10.10 zijn we van huis vertrokken. Natuurlijk hebben we niet de kortste route naar Oss gefietst. Het eerste deel van de tocht hebben we via de routeknooppunten door de Maashorst gefietst. Hoewel het eigenlijk nog midden in de zomer is lijkt het wel herfst. De temperatuur ligt rond 16 graden en er staan overal gigantische paddenstoelen.

We kwamen om 11.20 bij het station aan, de volgende trein zou om 11.24 vertrekken. Natuurlijk hebben we flink staan ruziën met de apparaten op het station. We konden niet inchecken. Als we een kaartje kochten konden we niet met de ov-chipkaart betalen. Uiteindelijk is Frans maar binnen gaan vragen hoe we het moesten doen. De NS-medewerkster vertelde dat je eerst een product moest laden om de pas geschikt te maken. Wel vreemd je kunt er wel € 30,00 op zetten, maar vervolgens is de pas nog niet geschikt. Het lukte ook niet om een fietskaartje te betalen met de OV-chipkaart, die moest meteen betaald worden, maar vervolgens kon je die wel op de chipkaart zetten. Om 11.24 waren we klaar, maar de trein was al weg. We waren al op het station aan het wachten toen ik tegen Frans zei dat hij nog geen fietskaartje had gekocht. Hij is toen teruggelopen naar het apparaat om dat alsnog te doen.

Er was maar weinig ruimte in de fietscoupé voor onze fietsen. Er zat al een jongen met een vouwfiets, die zat ook op een klapstoeltje in de wagon. Wij kwamen tot de conclusie dat onze fietsen eigenlijk alleen goed konden staan waar de klapstoeltjes waren. Op iedere andere plaats werden er dan belangrijke deuren geblokkeerd. De jongen schoof gelukkig op zodat onze fietsen konden staan.

 

Bij Deventer kregen we controle. We vertelden direct tegen de conducteur dat wij ook wel benieuwd waren of het allemaal gelukt was. We kregen allebei een 10. We waren ingecheckt en het fietskaartje stond ook op de pas.

Om 14.41 uur waren we in Zwolle. Frans ging buiten staan en ik gaf hem alle tassen en fietsen aan. Toen ik hem een tas met zijn jas en regenjas aangaf viel die op de grond. Net tussen de trein en het perron in, op het spoor. De conducteur stond erbij en zei dat we dat niet zelf op mochten rapen, want de trein zou zomaar opeens kunnen gaan bewegen. Hij ging wel iets halen om het mee op te rapen. Hij kwam terug met een soort parasol, met de punt lukte het snel om de regencape en jas van de rails af te halen.

Ik had de hele route gepland, maar ik had vanaf Zwolle gepland en niet vanaf het station. Dus moesten we eerst de weg naar het centrum vinden om op de route te komen. Even laten kwamen we weer langs het station. We hadden dus een extra rondje door Zwolle gemaakt.

Het was nog ongeveer 24 km van Zwolle naar Kampen. De tocht ging helemaal langs de IJssel af. Het was een mooi natuurgebied, met heel veel vogels. We hebben zelfs ooievaars zien lopen.

Rond 4 uur waren we in Kampen. Frans wou eerst naar ons logeeradres om de koffers af te zetten. Onderweg begon er af en toe een druppeltje te vallen. Op ons logeeradres hebben ze 6 kittens van 6 weken oud, zo lief om te zien.

Na een kopje thee zijn we weer naar het centrum gefietst. We hebben nog een paar extra rondjes gefietst om Kampen te bekijken het is een prachtige oude Hanzestad, met veel bijzondere bezienswaardigheden. Zo is er een oude toren waar bovenin een koe hangt. Voor de toren op een pleintje staat ook een koe. We probeerden het plakkaat te lezen, maar dit viel niet mee. Er kwam een gids bij staan. Die vertelde dat ze de koe per ongeluk in de verkeerde toren gehesen hadden. Op de toren van een kerk een Kampen groeide gras en daar wilden ze de koe op laten grazen. Tijdens het omhoog takelen stak de koe al verlekkerd te tong uit, maar toen ze boven kwam was ze dood.

We hebben lekker Turks gegeten en een Italiaans ijsje na. Rond 8 uur waren we weer terug op het logeeradres en daarna begon het ook al snel echt te regenen. Maar wij zijn droog gebleven de eerste dag op de fiets.

DINSDAG 26-08-2014 VAN KAMPEN NAAR OSSENZIJL

Dinsdag 26 augustus 2014. We waren op tijd wakker en na een heerlijk ontbijtje en nog even de jonge poesjes knuffelen zaten we om 09.15 uur alweer op de fiets. Het was koud. De thermometer op de fietsteller van Frans bleef op 16 graden steken. De gastvrouw had gisteren ook verteld dat de meeste gasten buiten ontbijten, ze hadden ook een heel mooie tuin met vissen, vogels en poesjes.

We hebben bij de Jumbo in de buurt even wat proviand ingeslagen, want de kans bestaat dat we tijdens onze route van vandaag weinig tot geen plaatsjes tegenkomen, op de kaart te zien is het voornamelijk natuurgebied.

Na Kampen moesten we naar routeknooppunt 45 en dan naar 12. Al snel twijfelden we of we wel goed zaten. We zagen nergens geen bordjes van de route terwijl er toch behoorlijk wat bochten en afslagen in de weg zaten. We zaten net te denken om te stoppen toen ik boven aan een lantaarnpaal een bordje zat dat we nog goed zaten richting knooppunt 45. Daarna hebben we ook nog een bordje richting knooppunt 12 gezien en direct daarna was een fietspad naar rechts. Frans vroeg nog of we daar niet in moesten, maar ik had geen bordje gezien en hij ook niet, dus gingen we rechtdoor. Het was een eigen weg, die al heel snel veranderde in een grindpad vol gaten. Het ging kilometers ver door, zonder enige afslag of enig bordje. Aan het einde van het pad zagen we ook geen bordje. Uiteindelijk zag ik op een verkeersbord een sticker zitten met richting LF route. Aan de achterkant van het verkeersbord stond een bordje richting LF22b. Toen snapten we er eigenlijk helemaal niets meer van. We zijn een flink eind dat pad opgereden, maar aan het einde van dat pad stond een bordje LF22a en richting knooppunt 45. We waren dus weer op weg terug naar Kampen. Ik denk dat we zo’n 4 km verkeerd zijn gereden. Het fietsen viel niet mee, want we hadden een behoorlijke wind van voren en de temperatuur varieerde van 16 graden tot 19 graden als heel even de zon doorkwam.

We bleven het moeilijk vinden om de route te vinden. Bordjes stonden er niet veel en vaak op rare plaatsen. We zijn gelukkig toch bij het veerpond van Zwartsluis aangekomen. Een eindje verder bij routeknooppunt 84 moesten we beslissen of we verder de LF 22b door het natuurgebied zouden volgen of dat we van de route af zouden wijken om een bezoek te brengen aan  Giethoorn. We besloten tot het laatste. Het was pas kwart voor 12 en anders zouden we wellicht al rond 2 uur op het logeeradres zijn, want het was vanaf daar nog maar ongeveer 20 km naar het logeeradres.

De route naar Giethoorn was ook erg mooi. We kwamen door een ander dorpje wat net als Giethoorn alleen maar waterstraten heeft en langs het water lag alleen nog maar een fietspad. Om de paar meter was er weer een brugje waar je over moest. Soms zat er maar goed 1 huis tussen, dus 10 à 20 meter van de ene brug naar de volgende. De bruggetjes waren soms ook best hoog, dat het moeite kostte om boven de koYmen met onze zware bagage. De bruggetjes waren ook zo smal dat Frans er nog maar net door kon met zijn posttassen. Via een grote omweg, door een prachtig natuurgebied met heel veel riet en water kwamen we om 12.45 uur in Giethoorn aan. Bijna al het riet voor huizen met rieten daken in Nederland komt uit dit gebied. Bij ons zie je niets als velden met mais hier zie je niets anders dan rietvelden.

In Giethoorn hebben we eerst een beker warme chocomel genomen. Ik had het echt koud, met kouden handen en een koude neus. Ik wou dat ik wanten bij had gehad. ’s Middags hebben we op een bankje in de schaduw onze broodjes op zitten eten en had ik het nog steeds erg koud. Toen we echter verder fietsten ging de zon steeds uitbundiger schijnen en toen we even in de zon stil hadden gestaan om onze jassen uit te doen stond de thermometer van Frans al op 28 graden. Het valt hier ook op de alle weilanden ook om de paar meter een sloot erdoor hebben lopen waar dan volop riet in staat. Een boer was een weiland aan het maaien en over het weiland liepen 9 ooievaars naar eten te zoeken. Ze gingen amper aan de kant voor de tractor. Vanaf Giethoorn terug naar de LF22b hadden we de wind in de rug en we maakten behoorlijk snelheid.

Rond kwart voor 3 waren we al weer terug op de LF route. Vanaf daar was het nog maar 6.1 km naar het plaatsje waar we onze overnachtingsplek hadden geboekt. Dit stuk van de route ging weer door een beschermd natuurgebied. Het eerste stuk van de route ging nog door een bosgebiedje. Later kwamen we weer bij een water aan, de Kalenberger Gracht. Ook hier ging het net als in Giethoorn op een smal fietspaadje van bruggetje naar bruggetje. We hadden al een tijdje terug gezegd dat als we een terrasje tegenkwamen we zouden stoppen voor een kopje thee. Eerst zagen we een terrasje aan de andere kant van het water, maar even later kwamen we bij een brug waar we de gracht over konden steken en ook daar zat een terrasje. Op het terras hebben we een hele tijd zitten kijken hoe het ophaalbrugje steeds weer open moest om allerlei jachten en schepen door te laten. We zagen hoe de brugbediende steeds een hengel met een klomp uitstak om het doorlaat geld te innen. Het café zat in een Nederlands Hervormde kerk. Binnen was het heel leuk om rond te kijken. Er was een tentoonstelling van een Drentse schilder en van een glas in lood kunstenaar.

Toen we weer een stukje verder gefietst waren zag ik opeens op een huis het huisnummer 113 staan. Ik wist dat wij ergens zouden logeren buiten het dorp Ossenzijl op nummer 111 en vroeg me af, of we dan al bijna op de bestemming waren. Dat bleek inderdaad zo te zijn. Het is dus een van die huizen die op een klein eilandje zijn gebouwd. Het huis ziet er prachtig uit en ook de schuur waar wij in mogen slapen is heel rustiek. Het is alleen een slaapkamer met een badkamer. Achter het huis ligt een langgerekte tuin. De gastheer Piet was in het achterste stuk in de groentetuin bezig. De hond Saar wou graag dat wij de bal steeds weggooiden. Op een gegeven moment was ik de hond even kwijt. Schijnbaar had zij het te warm gekregen van het rennen en ze was het water ingegaan. Daar lag ze even langs de kant af te koelen. We liepen over het gras naar de vaart om naar de hond te gaan kijken. Het voelde heel vreemd aan om over het gras te lopen. Het voelde heel zompig. Je hoorde het water spetteren bij iedere stap.

Na een lekker kopje thee met de gastheer en gastvrouw zijn we verder gefietst naar het dorpje Ossenzijl om daar wat te gaan eten. Opnieuw zaten we op een terrasje bij een ophaalbrug. Na het eten dus weer een paar kilometer terug fietsen naar het logeeradres. Het was alweer flink koud aan het worden. ’s Avonds geen internet dus in Word maar vast het verslag van de dag ingetypt.

WOENSDAG 27-08-2014 VAN OSSENZIJL NAAR HINDELOOPEN

Zoals gewoonlijk hebben we gevraagd of het ontbijt om 08.30 klaar kan zijn. Maar wij waren om 8 uur al klaar voor het ontbijt. Omdat we geen internet en tv hebben op dit logeeradres zijn we om 22.00 uur al gaan slapen en waren we ook al vroeg weer wakker. Na een kwartiertje waren we klaar met het ontbijt en zijn we verder gegaan met pakken en tandenpoetsen. Na even kwam de gastvrouw naar buiten ze was zeer verrast dat we al klaar waren met het ontbijt. Ze vertelde dat de meeste gasten er wel 1 uur over deden. Wij zaten om 9 uur alweer op de fiets.

Toen ik vanmorgen opstond hing er mist boven het water, maar de zon begon al aardig door te komen. Het belooft een mooie dag te worden zonder regen. De eerste 20 km van onze tocht gingen door agrarisch gebied. Af en toe lag er een gehuchtje op de route, maar geen plaatsen van betekenis. Na ongeveer 20 km kwamen we bij Lemmer. Op een terrasje hebben we een lekker kopje koffie gedronken. Lemmer is ook een heel mooi oud stadje om te zien. Bij de Jumbo hebben we wat levensmiddelen gekocht voor de lunch, want ook verderop ziet de route eruit of we weinig tegen zullen komen.

Vanaf Lemmer gaat de route langs het IJsselmeer af. Maar eigenlijk krijg je het IJsselmeer maar zelden te zien. Meestal rij je net iets teveel in het binnenland of net aan de verkeerde kant van de dijk om het te kunnen zien. Er staan hier ook maar weinig bankjes of picknickbanken langs de route. Dus toen we er tegen half 1 eentje tegen kwamen zijn we ook maar direct gaan zitten voor de lunch. Het zou daarna nog lang duren voor er weer een bankje kwam.

Rond 15.00 uur waren we bij Laaxum. We hadden al 45 km gefietst en ik begon er wat moeite mee te krijgen. Laaxum is een heel klein gehucht. Het is wel heel grappig dat er bij ieder huis een bordje staat met informatie over wanneer het huis gebouwd is en wie er allemaal gewoond hebben. Laaxum heeft ook het kleinste haventje van Nederland.

Rond half 4 waren we in Stavoren. Het is een mooi klein stadje met een drukke haven. Bij restaurant het vrouwtje van Stavoren hebben we op een terrasje genoten van een kopje thee. Daarna hebben we nog een rondje door het dorp gefietst. Het ziet er wel mooi en oud uit allemaal, maar behalve in de haven was er toch weinig te beleven.

Eigenlijk hadden we eerst besloten om in Stavoren te overnachten, maar we hebben gisteravond toch besloten om nog een stukje door te fietsen naar Hindelopen. Morgen willen we dan de afsluitdijk over gaan steken en dan is dat tenminste niet zo’n heel lange dag, als het goed is. Gelukkig gingen de laatste kilometers naar Hindelopen nog redelijk vlot, met wat wind in de rug.

In Hindelopen hebben we ook weer een heel mooi logeeradres. Het is een heel oud pand wat er heel mooi uitziet. Vooral de keuken ziet er bijzonder uit, een oud fornuis en toch ziet het er redelijk nieuw uit. De kamer is weer van alle gemakken voorzien. Een douche en wc naast de kamer, een goede internetverbinding en tv op de kamer. De gastvrouw was pas om 21.30 uur thuis, maar ze had ons uitgelegd hoe we binnen konden en hoe we alles konden vinden. Er stond een waterkoker op de kamer en na een kopje thee en een douche zijn we het dorp ingelopen voor een restaurant. We zitten ook echt in het centrum naast het Fries Schaatsmuseum. Na een wandeling door het dorp besloten we pizza te gaan eten. Het duurde erg lang voor de pizza kwam. Na het eten hebben we opnieuw een rondje door het dorp gelopen. We waren om iets over 8 weer op de kamer.

DONDERDAG 28-08-2014 VAN HINDELOOPEN NAAR DEN OEVER

Om half 9 had de gastvrouw het ontbijt al voor ons klaar staan. We hadden deze keer gezegd dat we van een eenvoudig ontbijt houden. Dan hoeven ze ook niet van alles weg te gooien wat wij toch niet willen voor het ontbijt, zoals schaaltjes yoghurt, gekookte eitjes, vleeswaren, koffie en thee en ze willen ons vaak verwennen met nog van alles meer. Terwijl wij aan het ontbijt zaten ging de gastvrouw vast even de hond uit laten. Deze keer hebben we de gastvrouw dus ook amper gezien.

Om 09.00 uur zaten we alweer op de fiets. De tocht ging weer verder langs het IJsselmeer af, maar zonder het IJsselmeer te zien. We fietsten steeds achter de dijk, langs de weilanden af, of langs een sloot met riet. Bij het plaatsje Workum misten we even de routebordjes. We waren al een stukje Workum ingereden toen we erachter kwamen dat de nummers van de routeknooppunten niet meer klopten. We besloten om toch even door het stadje te fietsen, want het zag er heel mooi en oud uit. Midden in het dorp stond een gigantisch grote kerk, met een hele grote vierkante kerktoren. Een tweede kerk was minder groot en daarin zat een kerkelijk museum. Ook tussen de woonhuizen gepropt zaten nog enkele onopvallende kerkjes.

Toen we het dorp weer uitfietsen zagen we dat deze routeknooppuntbordjes ook wel erg moeilijk te vinden waren als je geen ogen in je rug hebt. Meteen na een brugje moest je linksaf, maar daar hebben wij geen bordjes gezien, hoewel we er nog naar aan het zoeken waren. De bordjes stonden er pas als je links om de hoek heen was.

Rond 11 uur hebben we in Makkum op een terrasje koffie genomen met gebak ter ere van de verjaardag van Ashraf. Makkum is ook weer een oud plaatsje. Het is niet een van de Friese Elfsteden, want het heeft nooit stadsrechten gekregen. We hebben ook nog een tijdje staan kijken hoe een draaibrug openging om een zeilschip door te laten. Makkum heeft gelukkig wel een grote Jumbo en dus konden we daar nog proviand inslaan voor onze tocht over de afsluitdijk. Na Makkum kwamen we voor de afsluitdijk alleen nog langs Cornwerd, maar dit was een heel klein gehucht, waar we ook echt langsaf zijn gefietst. Hier waren we eerst van plan te overnachten, blij dat we dat niet gedaan hebben.

Bij de afsluitdijk aangekomen werden we eerst over een weg aan de linkerkant van de snelweg geleid en dus aan de IJsselmeer kant. Daar werden we soms nog ingehaald of tegemoet gekomen door auto’s. Frans vond het jammer dat we niet aan de andere kant fietsten, want daar lag een pad alleen voor fietsers. Na ongeveer 3 km kwamen we bij een plaatsje Cornwerderzand. Dit is een klein gehucht wat dus nog aan de afsluitdijk ligt. Daar ligt ook een zandplaat die heel geschikt is voor kitesurfen. Net voor Cornwerderzand werden we via een brug naar de andere kant geleid. Dit ging best wel vreemd. Ik fietste eerst op de weg, maar toen zei Frans “hiernaast ligt ook een fietspad, dus laten we daar maar over gaan”. Toen we echter bovenaan de brug waren hield opeens het fietspad op. We reden al een heel stuk langs een vangrail af. En tussen de vangrail en de brugleuning was nog een heel smal paadje. Frans kon daar echter niet langsaf met zijn dubbele grote DHL posttassen. Hij moest een stuk teruggaan om alsnog via de weg te fietsen. Ik kon er nog net door, omdat mijn fietstassen net wat smaller zijn. Op het einde zat echter ook amper een opening in de vangrail. Dus daar moesten we ook even mijn achterwiel met tassen over de vangrail heen tillen.

Na Cornwerderzand kwam er ook een heel complex van sluizen en zelfs nog een ophaalbrug en er werden juist een paar schepen het IJsselmeer opgelaten. We hebben ook daar al gekeken of er ergens een bankje of een picknicktafel stond waar we onze lunch aan konden gebruiken, maar het was alleen maar kale vlakte en duin. We zijn dus nog maar een tijdje door gefietst. Rond half 1 kreeg ik toch wel echt honger en een harde kont van het fietsen. We hadden toen die dag al 40 km gefietst en al 13 km over de afsluitdijk, maar nergens geen bankje. We kwamen toen bij een stuk waar we met de fiets de duin op konden lopen. Op die manier konden we de fietsen in de gaten houden en toch aan de andere kant van de duin wat rustiger ons brood opeten. Op het fietspad was het echt een herrie van al het verkeer wat constant langs raasde en het waaide er heel erg hard. Aan de andere kant van de duin hadden we uitzicht op de Waddenzee, het was er rustig en we zaten in de luwte.

Het zat niet echt lekker in het hoge pikkende gras op kiezels en stenen. Voor de lunch was het nog mooi zonnig, maar na de lunch trok het erg dicht. De lucht werd steeds donkerder, gelukkig bleef het wel droog.

Op de duin langs de afsluitdijk zie je geen dieren grazen, geen bankjes, geen vuilnisemmers helemaal niets. Af en toe liggen er dode vogels langs het fietspad. Waarschijnlijk doordat ze tegen een auto op de snelweg aan zijn gevlogen. Er ligt ook heel wat zwerfvuil. Overal op de duin liggen dode bosjes hout met een soort besjes eraan. Het doet een beetje denken aan de  bossen hout die je altijd in films door een ghosttown ziet waaien.

Na het kazematten museum bij Cornwerderzand is er ook helemaal niets meer alleen rechte weg. Aan de linkerkant de snelweg met langsrazend verkeer en rechts alleen een langgerekte duin. Na een tijdje zijn we een klein stukje gaan lopen. Zomaar om toch even van het zadel af te zijn en de benen op een andere manier te strekken. Pas ongeveer 6 km voor het einde van de afsluitdijk (dus dicht bij Den Oever) zit er een lunchcafé en een monument voor de afsluitdijk met de geschiedenis. Maar als je daar bent weet je dus al dat je het gaat halen.

We waren rond 16.00 uur bij ons logeeradres van Vrienden op de fiets. Het is dit keer een eenvoudige logeerkamer met 2 eenpersoonsbedden en een tv op de kamer. Er is geen internetverbinding. De gastvrouw adviseerde ons om bij ‘De Proever’ te gaan eten. Dit zag er echter uit alsof het niet meer als restaurant gebruikt werd. De tafels stonden vol troep. Er hing wel een briefje op de deur dat het geopend zou zijn vanaf 17.oo uur, maar wij waren er om 17.30 uur en toen was het nog dicht en het zag er dus ook niet uit alsof het open zou gaan. De chinees zag er ook uit alsof er alleen afgehaald kon worden. We hadden een visrestaurant gezien waar het gezellig druk was. Nadeel was wel dat het natuurlijk weer vis met friet was en dan is natuurlijk vooral dat laatste niet goed. Het bleek een soort fastfoodrestaurant te zijn met selfservice. Het restaurant ging ook al om half 7 dicht. We hebben er goed gegeten. Tijdens het eten begon het steeds harder te regenen. Binnen waren amper zitplaatsen. Wij zaten buiten nog net droog onder een grote parasol. Na het eten zijn we terug naar de kamer gelopen. Na een halfuurtje was het droog en ik stelde voor om dan toch nog een wandelingetje door het dorp te maken en een internetcafé op te zoeken. Toen we buiten kwamen regende het alweer. Deze keer waren we beter voorbereid en hadden we de paraplu bij. Het internetcafé viel tegen er werd flink gerookt in het café (de speciale rookruimte was leeg). Uiteindelijk zijn we bij een chic restaurant een kopje thee gaan drinken en daar had Frans internet via zijn telefoon. Rond kwart over 9 zijn we via een omweg teruggelopen naar de kamer. Het hele dorp is mooi verlicht en versierd. De komende 4 dagen is het feest in Den Oever. Er zijn visserijdagen, een bloemententoonstelling, jaarmarkt en het is kermis. Jammer genoeg begint het morgen pas na 13.00 uur.

VRIJDAG 29-08-2014 VAN DEN OEVER NAAR DEN HOORN (TEXEL)

We hebben besloten om hier niet de gewone Zuiderzeeroute te volgen, maar om even naar Texel te gaan. Ik ben daar nog nooit geweest. We gaan dan ook 2 nachten op een plaats logeren.

We hebben vannacht goed geslapen. Frans klaagde alleen dat hij vannacht een paar keer van mij wakker geworden is. Ik ga ’s nachts om de paar uur naar de wc en normaal hoort Frans mij niet, maar hier was het wat meer herrie om de deur op slot te doen en dergelijke. De 4 maanden oude baby hebben we vannacht gelukkig niet gehoord. Om half 9 had de gastvrouw het ontbijt voor ons klaar staan. Dit keer zoals we graag hebben, heel eenvoudig en zelfs mijn favoriete hagelslag erbij. We zijn pas laat vertrokken, we hebben nog even met de gastheer en gastvrouw staan kletsen en nog genoten van het uitzicht op het jonge Siamese poesje en de baby Madelief.

De gastvrouw Nursen vertelde dat ze het poesje gekregen had toen het net geboren was. De moeder had het verstoten. De oogjes zaten nog dicht en de navelstreng zat er nog aan. In het begin heeft ze het poesje haar eigen moedermelk gegeven en toen het daar goed op reageerde en in leven bleef hebben ze verder bij de dierenwinkel kittenmelk gehaald. Het was wel zwaar om naast haar eigen baby ook nog een heel klein poesje te verzorgen en voeden, maar het was gelukt. Het Siamese poesje is net als haar dochtertje een schatje om te zien. Het was heel grappig zoals het poesje de voeten van Frans aanviel en weer wegsprong met een huppel.

Om half 10 zijn we pas vertrokken. Bij de Dekamarkt in de buurt hebben we alvast de lunch gekocht, want het beloofd weer een dag zonder plaatsen te worden. Het is weer droog en zonnig, maar het waait ontzettend hard. Het eerste deel van de tocht ging in zuidwestelijke richting en daar kwam zo te voelen ook de wind vandaan. We haalden maximaal 12 km per uur, terwijl we normaal toch al snel 16 à 18 km per uur halen.

Rond 10 uur waren we in Hypolitushoef en er was een zonnig terras, maar eigenlijk vonden we het nog te vroeg voor koffie. We besloten om toch eerst nog maar wat verder te fietsen, maar helaas kwam er daarna geen gelegenheid meer tot koffie drinken. Eerst kwamen we door enkele kleine gehuchtjes en daarna gingen we weer een dijk op langs het Amstelmeer. Dit leek wel wat op de afsluitdijk, alleen hier liepen wel schapen en het was maar ongeveer 4 kilometer lang. Aan het einde van de dijk was een uitzichtspunt over het Balgzand, met heel veel vogels en schapen. Hier hebben we even wat gedronken en een koek gegeten, maar we zijn al snel weer verder gegaan in de hoop nog koffie tegen te komen.

We reden door een mooi natuurgebied met vooral veel bloemenkwekers. Vooral de Aronskelken in allerlei kleuren stonden in bloei. Er zaten geen dorpjes langs de route, dus ook geen koffie en al helemaal geen bankjes meer. Zo kwamen we na 30 km tegen de wind in worstelen in Den Helder aan. Ik had al een klein stukje gewandeld omdat ik van vermoeidheid niet meer verder kon fietsen. Vlakbij de veerboot naar Texel kwamen we bij een bankje. We zijn er direct op neer geploft. Het was zelfs een chique granieten bankje, bij een monument voor verdronken schippers. Wij waren bijna klaar met eten toen er een ouder echtpaar langs kwam. Ik zag ze wat twijfelachtig naar het bankje kijken, maar ze fietsten toch door. Een paar honderd meter verderop stond nog een bankje en daar zagen we het echtpaar even later weer terug.

Om 13.08 uur waren we bij de boot naar Texel. Om 13.30 uur vertrok de boot. De boot doet er maar 20 minuten over om op Texel te komen. Tijdens de boottocht hebben we de kop koffie gedronken waar we al de halve ochtend naar op zoek waren. Ik deed er natuurlijk weer langer over dan Frans en die was vast naar voren gelopen met het fototoestel om buiten een paar foto’s te maken. Van de boot was het maar een fietstocht van ongeveer 4 km naar Den Hoorn waar we 2 nachten zullen logeren. Opnieuw hadden we forse tegenwind. We waren eigenlijk veel te vroeg op het logeeradres, normaal ben je vanaf 5 uur welkom, maar we wilden graag alvast de koffers afgeven.

Toen ik echter het zwarte plastic tasje uit mijn fietstas wilde halen om daarna op een terrasje wat te gaan drinken, kwam ik erachter dat ik geen zwart plastic tasje meer had. Ik had het tasje met daarin mijn portemonnee en telefoon op de boot laten liggen. We hebben direct de informatielijn van de Teso gebeld om te informeren of het al gevonden was, maar daar wisten ze nog van niets. De gastvrouw was heel alert, ze zei als je nu direct naar de haven gaat dan komt dezelfde boot daar over een paar minuten weer aan en dan kun je zo op de boot gaan om te kijken of het er nog ligt of anders vragen of iemand het gevonden heeft. Zij heeft ons met haar auto heel snel naar de haven gebracht. Na een paar minuten wachten renden we als eerste de boot op. Op de bank lag het tasje niet meer. We vroegen aan een medewerkster van de koffiebar of het gevonden was en gelukkig hadden zij het. Ze moesten even nakijken of het wel echt van mij was. En toen kreeg ik gelukkig mijn tasje terug met mijn portemonnee en al mijn pasjes en mijn mobiele telefoon. Wij waren allebei super opgelucht dat ik alles weer terug had. Met de bus zijn we weer naar Den Hoorn terug gegaan. Daar hebben we eerst nog even op het terras thee zitten drinken. We hebben nog door een paar straten gewandeld en zijn rond 4 uur toch terug gegaan naar onze logeerplaats om de mensen ook daar gerust te stellen dat ik alles weer terug had. Voor de gastvrouw hebben we nog een bloemetje gekocht als dank voor haar snelle rit naar de haven.

Bij het restaurant waar we thee hebben gedronken vonden we een krant Texel dit Weekend! De gastheer vertelde dat er 5 restaurants in dit dorp zitten. In de krant zagen we een grote advertentie van het theater restaurant Klif 12. Op vrijdag was er een tapas theater diner met muziek, theater en gerechten van verschillende continenten. Er stond helaas geen prijs en geen telefoonnummer in de advertentie, wel een website adres, maar we hebben maar zeer beperkt internet. In de agenda stond op zaterdag (dus niet bij vrijdag) dat er een tapas theater diner zou zijn bij Klif 12 en daar stond wel een prijs en telefoonnummer bij. Wij vonden het erg goed klinken. Ik heb gebeld en we hebben voor 2 personen gereserveerd. We moesten om 18.45 bij het restaurant zijn. We konden er naartoe wandelen. Er zaten 18 gasten bij de voorstelling. Het was een leuke show. Het begon ermee dat je zogenaamd in een vliegtuig zat, dus je kreeg instructies voor een veilige landing, maar op Texel is geen landingsbaan, dus je moest maar uit het vliegtuig springen. De eerste schaal met gerechtjes kwamen allemaal uit Texel. Het waren lamsvlees gevuld met shii-take, een soort sandwich met kaas, ossenworst en een soort pizza toastje. De reis ging toen in een keer verder naar Japan en we kregen Japanse mihoen soep. Daarna kwam er nog een schaal met eendenborst filet, zalm met zeekraal en teriyaki saté. Het was allemaal heerlijk. Daarna kregen we een Japanse quiz, met vervormde foto’s. Als je ze allemaal goed had kreeg je een geweldige prijs, maar natuurlijk had niemand ze allemaal goed en volgens mij werden de meeste dingen ook voorgezegd door de bediening. Op een foto moest je bijvoorbeeld een automerk raden, maar je moest niet naar de jonge dame voor op de foto kijken. Van de auto was eigenlijk niets te zien, dus moest je maar een Japans automerk gokken. Bij Japan moesten we ook nog karaoke doen met een Japans liedje. Het was wel een heel bekend liedje, met een hoog mamma appelsap gehalte. Daarna ging de reis verder naar New York, met allerlei liedjes over New York en als gerechtjes kreeg je een stukje wrap, aardappelpartjes en een kleine hamburger. Het smaakte ook allemaal weer heerlijk. Daarna ging de reis door naar Spanje. Er kwamen diverse optredens met Spaanse nummers en met “Spaanse” danseressen. Zelf de mannelijke eigenaar van het restaurant trad op als danseres. Daarna kwam er een schaal met een stukje tortilla en in knoflookolie gebakken garnalen met stokbrood. Daarna zongen alle artiesten samen het songfestival nummer “Eres-tu”, maar dan op zijn Nederlands met “er is toe”. Als toetje kregen we een klein bolletje ijs, een bladerdeeg hapje en een schaaltje crème brulee. Het smaakte allemaal heerlijk en na al deze hapjes en dingen zaten we behoorlijk vol. Daarna kregen we nog een kopje thee, of koffie of een borrel. Er was een boekje te koop van 1 van de artiesten, een dichtbundel waarin alle gedichtjes eindigen met dichter bij zee. Wij hebben dit ook gekocht.

Daarna zijn we naar het huisje terug gelopen, we waren rond half 11 weer bij de slaapplek en zijn al snel naar bed gegaan.

ZATERDAG 30-08-2014 RONDJE TEXEL

We hadden zoals gewoonlijk om half 9 om het ontbijt gevraagd. Frans ging eerst nog even douchen. Hij vroeg al direct of bij mij het water ook zo slecht wegliep. Ik had daar geen last van gehad. Toen Frans klaar was met douchen stond het water tot halverwege de kamer. Blijkbaar zat de stop dicht, want toen Frans die eruit haalde liep het water opeens heel snel weg. We konden dus aan het dweilen.

Na nog even in het dorp bij de Spar wat boodschappen te hebben gedaan begonnen we aan de ronde van Texel. Het eerste stuk ging veel door bossen, maar ook langs duinen af met in bloei staande hei. Frans had al gezegd dat we ook een keer door de duinen heen zouden moeten om naar de Noordzee te gaan kijken. Toen we bij Strandpaal 17 kwamen wist ik dat daar vandaag een kitesurf festival bezig was. We zijn de weg opgefietst naar het strand en daar waren ze inderdaad volop aan het kitesurfen. Het was prachtig om te zien. Er waren wel 15 kitesurfers bezig en sommigen sprongen wel 5 meter omhoog met hun surfboard en dan hingen ze best wel even in de lucht aan hun kite. Het was schitterend om te zien.

Na even zijn we verder gegaan naar De Koog. Daar was vandaag een straat theater festival. Het was nog vroeg. Alle winkels waren wel al open en het was al druk op straat, maar ze waren de theaters nog aan het opbouwen. We hebben wel op een terrasje even een kopje koffie gedronken.

Daarna ging de tocht in een keer verder naar de meest noordelijke punt van het eiland. Onderweg zijn we 2 keer de trappen opgegaan om naar de natuurgebieden te kijken die achter de duinen lagen. Je was dan nog wel een heel eind van zee af. Bij De Sluchter waren veel plassen waar heel veel vogels bij waren. Het was 64 treden omhoog tot boven aan de duin. Op het meest noordelijke puntje van het eiland staat een grote vuurtoren. Die is al van ver af te zien. De vuurtoren is helemaal rood en ook de daken van de huizen eromheen zijn rood. Samen vormen ze een heel mooi plaatje.

In De Cockdorp hebben we op een terrasje heerlijke broodjes gegeten, met zalm en tonijn. Daarna vervolgden we onze weg aan de Waddenzee kant van het eiland. Als je echt langs de Waddenzee af fietst dan fiets je net onder de dijk en dus beschut voor de wind die van het westen komt. Langs de Waddenzee af lag een heel breed en goed geasfalteerd fietspad. Zelfs de hele zijkant van de helling tot aan de Waddenzee is geasfalteerd. Verder is er behalve de oneindig lijkende Waddenzee ook weer niet zo heel veel te zien.

Frans wou graag dat we op onze fietstocht ook even alle dorpjes op het eiland aan zouden doen. Dus moesten we op een gegeven moment het pad over de dijk verlaten om het binnenland in te gaan naar de plaatsjes Oost en Oosterend. Oost was een klein gehucht, maar Oosterend was nog best een behoorlijk plaatsje. Toen we daar naartoe fietsten miezer regende het al af en toe wat. We zaten in Oosterend net op een terrasje met een kop thee. Er begonnen steeds meer druppels te vallen. Opeens stond iedereen tegelijk op om naar binnen te gaan. Binnen een paar minuten kletterde de regen eruit. We hebben binnen onze thee opgedronken. Er was een gratis Wifi netwerk, dus ik heb snel een verslagje op internet gezet. Zodra de bui over was zijn we verder gefietst. Er lagen al flinke plassen naast de weg van de bui.

Bij ons staan de knooppunten altijd goed aangegeven, met op ieder punt waar je kunt twijfelen een bordje. Hier staan maar weinig bordjes en vaak rij je dus maar op de gok door en soms heb je echt zoiets van we hebben nu toch al heel wat afslagen en bochten en kilometers gemaakt en al heel lang geen bordjes meer gezien. Zitten we nog wel goed en dan opeens verschijnt er toch weer een bordje. We hebben opnieuw de kustweg opgezocht en zijn doorgefietst naar Oudeschild. Daar was een mooie haven en we hebben even staan kijken hoe verschillende boten binnenkwamen.

Vanaf Oudeschild zijn we doorgefietst naar Den Burg. Daar waren we net voor winkelsluitingstijd. We hebben even door het dorpje gelopen en nog binnengekeken bij een tentoonstelling van iemand die heel mooie foto’s van Texel had gemaakt. Daarna hebben we rondgekeken voor een restaurant om te gaan eten. Uiteindelijk koos ik voor een restaurant waar ze het Texels lamsstoofpotje verkochten en Frans ging voor de spareribs met friet. We hebben zoals heel vaak gedeeld. De spareribs waren heel erg lekker, het lamsstoofpotje smaakte goed, maar er zat ook weer niet zo heel veel smaak aan. Na het eten moesten we nog van Den Burg terugfietsen naar onze logeerplek in Den Hoorn. Dit was nog ongeveer 10 km fietsen via de knooppunten. We waren pas rond half 8 terug. Het begon alweer flink koud te worden buiten, maar in ons tuinhuisje was het bloedheet, omdat daar de hele dag de deur dicht was geweest. Het tuinhuisje is van boven en aan 2 zijkanten voornamelijk van glas en door de zon was het binnen behoorlijk opgewarmd. We hebben vandaag bijna 66 km gefietst. In totaal voor deze week staat de stand nu op 348 km.

ZONDAG 31-08-2014 VAN DEN HOORN NAAR ONDERDIJK

We waren zoals elke morgen al heel vroeg wakker, maar ja wat wil je, we liggen meestal ook om 10 uur al in bed. Om half 9 kwam de gastvrouw het ontbijt brengen. Ze vertelde dat ze steeds het idee had van alles vergeten te zijn, omdat het zo weinig was. Het was echter precies wat wij graag hebben en zelfs als extraatje een versgebakken croissantje erbij.

Om iets over 9 zaten we alweer op de fiets. De vaste dienstregeling is dat er ieder heel uur een veerboot van Texel naar Den Helder gaat. In de zomermaanden gaat de boot ieder half uur, maar hier is geen vaste periode voor bepaald. Toen we bij de haven kwamen lag de veerboot al klaar. Het was vijf voor half 10 toen de haven in zicht kwam en we hebben het gehaald. We konden direct de boot op fietsen en een paar minuten later waren we al op weg.

Het eerste stuk vanaf Den Helder hadden we weer dezelfde route als op weg naar Texel. Frans had echter gisteren nog even naar de route zitten kijken en hij had een andere route gevonden waarbij we in ieder geval een heel stuk korter dezelfde route hadden. Van Den Oever naar Den Helder zijn we ook amper plaatsjes tegengekomen en het leek Frans wel leuk om in Anna Palowna koffie te gaan drinken. We hadden er geen rekening mee gehouden dat je dan met een pondje over het kanaal moest en dat pondje vaart niet op zondag. Dus moesten we een behoorlijk eindje omfietsen en konden we pas in ’t Zand weer de weg oversteken, het kanaal was inmiddels al weg. Daar hebben we ook een kop koffie gedronken en een logeeradres voor vanavond gezocht. Dat viel dit keer tegen. We wilden graag in Medemblik overnachten, maar dat lukte niet. We slaagden uiteindelijk in Onderdijk, een klein plaatsje ongeveer 6 km onder Medemblik.

We hadden al 30 km door Noord-Holland gefietst en we waren nog helemaal geen picknickbankjes tegengekomen. Toen we iets na twaalven bij Het wapen van Wieringerwaard kwamen was daar een terrasje waar je ook een lunch kon bestellen. Frans was het gelukkig direct met mij eens dat we daar dan het beste maar konden lunchen, want verder waren we ook nog amper iets tegengekomen en het zag er ook niet naar uit dat we nog veel tegen zouden komen. Op de kaart stond Pattaya, een Italiaanse bol met pittige kipfilet op Thaise wijze. Dit leek me wel wat. Frans ging voor de tosti. Het duurde erg lang voor de broodjes kwamen. We hebben ruim 3 kwartier erop moeten wachten. We zaten al te denken om maar zonder broodjes verder te gaan. Uiteindelijk waren het wel heerlijke broodjes. De pittige kip was heerlijk en gebakken met allerlei groenten, zoals kool, ui en paprika. De tosti van Frans had een hele dikke laag romige kruidenkaas bovenop en ook die was heerlijk.

We hadden uiteindelijk een fietsroute bedacht die dwars door de kop van Noord-Holland liep. ’t Zand ligt maar 4,5 km van de Noordzeekust af. We gingen in een bijna rechte lijn van 23 km naar het IJsselmeer. Pas nadat we ongeveer 40 km gefietst hadden kwamen we het eerste bankje tegen. Er stonden er toen wel 3 bij elkaar, maar ja, dan kun je toch maar op 1 bankje gaan zitten. Gelukkig hadden we op deze weg wel steeds de wind in de rug. We haalden met gemak 20 km per uur.

Het was leuk toen we weer bij het IJsselmeer kwamen. De weg eindigde in een splitsing en het was net of een zeilboot de weg overstak, want tegelijkertijd kwam er een groot zeilschip langs de rand van het IJsselmeer gevaren. Ook op de weg langs het IJsselmeer hadden we nog de wind mee en de snelheid zat er goed in. We hadden dus tijd genoeg om nog even in Medemblik een kopje thee te drinken en wat in het plaatsje rond te fietsen. Er was ook een Harley Harbour day. Overal reden Harley Davidsons rond en bij de haven was een life bandje en daar stonden ruim 50 Harley Davidsons op een rij geparkeerd en veel motorliefhebbers liepen erlangs om alle motoren te bekijken.

In het boekje van Vrienden op de fietst stond dat dit adres in Wervershoof zou zijn, maar de straatnaam was Onderdijk. Toen we echter in het plaatsje Onderdijk kwamen bleek de straat ook zo te heten. Het begon met Onderdijk 223. Toen we bij Onderdijk 61 waren zei ik dus “volgens mij zijn we er” Frans kon het niet geloven. We bleken inderdaad goed te zijn.

We hebben weer een super mooie slaapplaats gevonden. Het huis heeft een hele mooie tuin. Er zijn maar liefst 4 plaatsen om te zitten in deze tuin. 2 Ervan zijn overdekt en een is een terrasje bij het water. We mogen morgen voor het ontbijt gaan zitten waar we maar willen, zelfs in de boot die achter de schuur op het water ligt. We slapen dus in het tuinhuis waar we een ruime slaapkamer met zitkamer hebben. In de gang is ook nog een keukentje en daarnaast zit de wc en douche. Het is heel gezellig ingericht en er liggen allemaal boeken met fietsroutes.

De gastvrouw vertelde dat er op loopafstand een prima restaurant lag, waar je goed kon eten. Ik had de dagafstand al genoteerd. Helaas bleek het restaurant gesloten te zijn, waarschijnlijk zijn ze met vakantie. We hebben toen toch maar even de fiets opgehaald om in Wervershoof een restaurant te gaan zoeken. We hebben bij het oude Postkantoor heerlijk gegeten. Pangasiusfilet met boontjes in katenspek en saté met daarbij gebakken aardappeltjes, sla en zelfs bloemkool en alles even heerlijk klaargemaakt.

De avond hebben we op de kamer doorgebracht met tv en tablet. De eerste week van onze fietsvakantie zit erop. We hebben deze week in totaal 416 km afgelegd.

MAANDAG 01-09-2014 VAN ONDERDIJK NAAR WARDER

Vanmorgen zaten we weer om 09.00 uur op de fiets. Vanaf Onderdijk gingen we direct de dijk op. Het grootste deel van de dag hebben wij vandaag boven op de dijk gefietst met aan een kant het uitzicht op het IJsselmeer en aan de andere kant een weids uitzicht over het land. Heel vaak langs landbouwgebied af, soms stonden er huizen en kleine plaatsjes net langs de dijk, regelmatig lagen er ook grote plassen met heel veel watervogels.

De eerste grote plaats die we tegenkwamen is Enkhuizen. Dit is een heel mooi oud stadje. We hebben eerst bij het Wapen van Enkhuizen een kopje koffie gedronken. Ik zag daar richtingwijzers staan met stadswandeling en we besloten inderdaad wat rond te gaan wandelen. Frans wou niet eerst naar de vvv gaan, maar liever gewoon de pijltjes volgen. Hij wou ook de fietsen meenemen op de wandeling en al snel vroeg hij of we niet weer een stukje konden fietsen. We hebben zo half wandelend half fietsend een rondje door het stadje gemaakt en zijn daarna weer verder gegaan met de route.

Opnieuw staan er maar weinig bankjes langs de route, dus toen we om kwart over 12 bij een paar bankjes kwamen besloten we maar direct te gaan lunchen. Het was op een stukje gras aan de onderkant van de dijk en direct naast het IJsselmeer. Er was geen trapje naar beneden. Frans waarschuwde nog om voorzichtig te zijn en dat was ik ook wel, maar ik gleed bijna direct uit en ik zat helemaal onder de klei op mijn broek en been. Er stonden 2 bankjes en die waren allebei al door iemand bezet. Er was ook een boomstronk van een afgezaagde boom en daar hebben Frans en ik op zitten lunchen. We hadden al 2 dagen niet meer langs de route zitten lunchen. Zaterdag hadden we een pakje melk gekocht, maar toen we die vandaag wilden opdrinken was hij helemaal dik geworden. Frans vond dat het nog wel goed smaakte. Misschien kwam het door al het op en neer klotsen op de fiets.

Rond half 3 waren we in Hoorn de volgende grote plaats op onze route. In Hoorn zijn heel veel musea. Je hebt er het Friese museum, het museum van de 20^e eeuw, een speelgoed museum een affiche museum en misschien nog wel meer die ik zo niet weet te noemen. Frans vroeg ook wat ik wou doen, maar ik weet dat hij over het algemeen ook niet het geduld heeft om rustig in een museum rond te kijken. Het was ook schitterend weer en we besloten net als ’s morgens maar een rondwandeling door de stad te maken. Bij de vvv kon ik een gratis kaartje van de stad krijgen met daarop een wandeling van 1 à 1,5 uur. Natuurlijk wou Frans de fiets weer meenemen en na een half uurtje was het toch van kunnen we niet weer een stukje fietsen, want ik ben dat wandelen alweer moe. Terwijl ik vooral het fietsen even moe was. Om half 5 waren we klaar met onze verkenningstocht door de stad.

We hebben even getwijfeld hoe we het verder zouden doen. In Hoorn waren allerlei restaurants, maar we hebben afgesproken om in Warder te gaan overnachten. Dit is nog 12 km verder op de route. Het is waarschijnlijk maar een klein dorpje en het is de vraag wat daar te eten is. Uiteindelijk besloten we om toch maar verder te gaan.

De laatste kilometers waren ook weer zwaar we kwamen op 65 km uit voor we bij het logeeradres waren. Warder is een erg langgerekt dorp. De weg waar wij aan logeren heet ook Warder, net als het dorp. De nummering is heel vreemd. De huizen zijn allemaal genummerd in de volgorde waarop ze langs de weg staan. Dus aan een kant van de weg komen zowel even als oneven nummers voor. Als er een rijtje huizen aan elkaar staan dan zijn ze bijvoorbeeld genummerd van 24 t/m 31, maar zowel even als oneven nummers.

Bij nummer 33 werden we zeer hartelijk ontvangen met een lekker glaasje fris. De tuin ziet er prachtig uit met heel veel manden met fuchsia in allerlei kleurvariaties. De gastheer liet ons zien waar de fuchsia’s overwinteren en daarmee ook direct zijn verzameling petroleumstellen. Het waren echte verzamelaars met diverse mooie verzamelingen. Hoewel de gastvrouw 68 jaar was en de gastheer al 73 stonden ze nog allebei vol in het leven. Ze werkten allebei nog en hadden ook heel veel hobby’s en vrijwilligerswerk.

’s Avonds hebben we in Oosthuizen in een restaurant een hapje gegeten. We zaten met zijn tweeën in het restaurant, zonder andere gasten om ons heen. Het was een serre waar we in zaten en af en toe hoorde ik wat druppeltjes regen op het dak vallen. Toen we naar huis fietsten was het alweer droog. We zijn dus nog steeds niet nat geworden tijdens onze fietstocht van ruim 1 week. We hebben inmiddels 484 km afgelegd in 8 dagen tijd. ’s Avonds hebben we nog een hele tijd gezellig zitten kletsen met onze gastheer en gastvrouw.

DINSDAG 02-09-2014 VAN WARDER NAAR AMSTERDAM

We hebben vannacht allebei uitstekend geslapen en werden om 8 uur pas wakker. Om half 9 stond het ontbijt weer van ons klaar. Deze gastvrouw heeft de gewoonte om ook een schaaltje fruit bij het ontbijt klaar te zetten. Er zaten allerlei soorten fruit in. Ook de eigengemaakte bessenjam smaakte heerlijk. Het was een paar kilometer fietsen terug naar de route, maar toen was een ook nog maar 6 kilometer fietsen naar Edam. Hier zijn we het afgelopen jaar al een paar keer met oom Albert naartoe geweest dus we zijn er alleen maar doorheen gefietst.

Daarna kwamen we bij Volendam. Daar hebben we op een terrasje even een kop koffie gedronken en we zijn door de straat langs de haven gelopen. Het was er al erg druk met toeristen. Dit was niet gemakkelijke lopen met onze zwaar bepakte fietsen. Ook Volendam hebben we al snel weer achter ons gelaten.

De tocht verder naar Amsterdam was door een heel rustig en groen gebied. Er waren heel veel bruggetjes, en nog meer sloten en volop vogels en eenden. Het was heerlijk rustig, maar je hoort wel regelmatig een vliegtuig overkomen. Vlakbij Broek in Waterland hebben we op een bankje onze lunch opgegeten. Daarna ging de tocht verder naar Amsterdam Noord. Daar gaan we bij mijn oom in zijn appartement op de 10^e etage logeren met uitzicht op de polder. Het is ook maar 700 vanaf het laatste routeknooppunt tot zijn appartement. Rond 14.45 waren we daar.

We hebben vandaag maar 38,5 km gefietst. De totale afstand van onze fietsvakantie tot nu toe komt daarmee op 522 km.

Mijn oom gaat bij zijn vriend logeren en wij mogen zijn appartement een paar dagen gebruiken. Volgens mij vindt hij het heel spannend om uit logeren te gaan. Hij vroeg in ieder geval telkens of de medicijnen wel ingepakt waren, en nog van alles meer. Rond half 8 kwam de taxi om ze naar Amsterdam zuid te brengen.

WOENSDAG 03-09-2014 FIETSTOCHTEN ROND AMSTERDAM

We hebben vannacht heerlijk geslapen in het bed van oom Albert. Vanmorgen moesten we dus zelf weer eens voor het ontbijt zorgen. We hebben besloten om toch maar weer op de fiets te stappen. We hebben gisteravond een route voorbereid.

Rond half 10 zaten we weer op de fiets. Op zich woont oom Albert in Amsterdam, een miljoenenstad, maar als je 500 m van de flat weg fietst ben je bij de golfbaan en midden in de natuur. We zijn via de routeknooppunten naar Landsmeer gefietst. Al snel kwamen we bij een veerpont over het Noord Hollandskanaal. Het was wel vreemd om te zien dat het pond aan kabels die over het water heen gespannen waren naar de overkant getrokken werd. Ik vroeg af daar dan niet meer gevaren werd, maar volgens de veerman kwamen er best vaak boten langs, maar dan werden de kabels op de bodem van het kanaal gelegd zodat het schip erdoor kon.

Na Landsmeer ging de toch verder door een prachtig natuur en recreatiegebied ’t Twiske. Het waren kilometerslange goed aangelegde fietspaden door een prachtig natuurgebied, met heel veel sloten en meren en af en toe wat bos. De tocht ging helemaal door tot Purmerend. Af en toe klopte de route niet helemaal, maar als we dan op een routebord keken dan kwamen we er toch wel uit hoe we verder moesten.

Bij Purmerend ging we eerst kilometers lang door allemaal nieuwbouwwijken. We gingen ons al afvragen of er wel een oud gedeelte van Purmerend bestond. Toen we in het centrum kwamen bleek het toch wel een mooie oude stad te zijn. Bij de vvv hadden ze 3 verschillende foldertjes voor een stadwandeling. Er was een kunstwandeling langs divers bronzen beelden en bruggen. Er was een grachtenwandeling van 3 km en een historische stadswandeling van 2 km. We besloten de laatste te kiezen, maar natuurlijk kwam je ook vanzelf op punten die bij de andere routes hoorden.

Rond 12 uur waren we klaar met de stadswandeling. We hebben onderweg gepicknickt en zijn via een kortere route weer teruggefietst naar Amsterdam. In Purmerend gingen we via een brug over het Noord Hollandskanaal. Bij Ilpendam moesten we met de veerboot naar de andere kant. De veerman vertelde dat een paar weken eerder een boot doorgevaren was met de kabels omhoog. Het had gelukkig maar 4 uur geduurd voor de veerpond weer kon varen. De rest van de fietstocht ging evenwijdig aan het kanaal tot we weer bij het eerste veerpondje kwamen en daarmee konden we weer terug naar de andere kant. In totaal hadden we 38 km afgelegd voor deze fietstocht.

Rond half 3 waren we weer bij de flat en konden we 1 uurtje rust nemen voor we aan de volgende fietstocht begonnen. We gingen via de fietsrouteknooppunten om Amsterdam heen naar Amsterdam zuid om daar met oom Albert en Ashraf uit te gaan eten, op onze kosten. De tocht was 17 km lang. Ashraf wist een goed restaurant aan het Albert Cuypplein. Het was een half Surinaams / half Chinees restaurant. We hebben heerlijk gegeten en het was erg goedkoop. Daarna hebben we nog met zijn vieren een kopje thee gedronken. Het was al half 8 en de hoogste tijd voor onze fietstocht terug naar Noord. Rond kwart voor 9 is het al behoorlijk donker en we wilden voor het donker thuis zijn.

Deze keer namen we een route dwars door de stad. We kwamen onder andere langs het paleis op de dam. Het was een rechte weg door de stad tot aan het station. Daarna moesten we achter het station een veerboot hebben over het IJ. We waren rond half 9 weer terug bij de flat. Deze laatste fietstocht van vandaag was 9 km. We hebben vandaag ondanks de pauze dag dus toch nog 64 km gefietst.

DONDERDAG 04-09-2014 VAN AMSTERDAM NAAR BLARICUM

Ik was al op tijd wakker en na een lekkere douche besloot ik om eerst maar eens te beginnen met opruimen. Als je 2 nachten ergens logeert komt er toch wat meer uit de koffer en er stond best een afwasje. We hebben met oom Albert afgesproken dat we in zijn appartement zullen blijven tot hij weer terug is. Om 9 uur haalt de taxi hem op in Amsterdam zuid. Normaal gesproken is het in 20 minuten te rijden, maar deze taxi kan meerdere personen ophalen en wegbrengen waardoor ritjes vaak veel langer duren.

Rond 10 uur belde Ashraf of Frans naar de Dekamarkt kon gaan om daar op oom Albert te wachten en om samen wat boodschappen te doen. Het ging niet goed met oom Albert. Het eten van de avond daarvoor was hem niet goed bekomen. Hij had last van diarree. Rond kwart over 10 was oom Albert weer terug en zijn wij verder gegaan met onze fietstocht. Ook Frans had vandaag last van diarree, iedere stopplaats moest hij naar de wc voor een grote boodschap.

Het eerste stuk van onze fietstocht hadden we de dag daarvoor ook al gemaakt op weg naar Amsterdam zuid. Dus eigenlijk gingen we over bekend terrein en toch fietsen we deze keer een stukje verkeerd waar we gisteren wel goed gereden waren. Bij knooppunt 46 gingen we de verkeerde kant uit, maar we hadden al snel zoiets van zijn we hier gisteren ook al geweest, dat kan ik me niet herinneren.

Het was 22 km fietsen naar Muiden en onderweg waren geen terrasjes of mogelijkheden om koffie te drinken. In de haven van Muiden hebben we eerst nog een kopje koffie gedronken. Daarna had Frans het plan om in de tuin van het Muiderslot te picknicken, maar dit ging niet door. De entree was € 13,50 en aangezien hij toch niet het kasteel van binnen wou bezoeken was het erg veel geld om in de tuin te kunnen picknicken. We hebben op een bankje langs de haven onze boterham opgegeten. Muiden is ook een heel oud plaatsje. Naast het kasteel zijn er ook nog een kazerne en diverse vestingwerken. Net na Muiden kwamen we op een klein weggetje met een prachtig uitzicht op het Muiderslot. Een boer had zelfs een schilderijlijst gemaakt met daarop groeten uit Muiden, zodat je daar een mooie foto van het kasteel kon maken.

Via Muiderberg ging de tocht naar Naarden. Eerst nog door het Naarderbos, maar daar stonden amper bomen. Het ging door een uitgestrekt golfterrein. Naarden is ook een heel erg oud stadje, met heel veel mooie huizen en gevels, maar het is ook een vestingstad. Ik was er een tijdje terug al eens geweest en had toen echt zoiets van waaw wat een prachtig gebied. Ik wou Frans eenzelfde waaw beleving geven. Ik ben met hem een heuvel opgegaan met prachtig uitzicht over het gebied. Dit ligt net iets verder dan de poort waardoor je het stadje weer uitrijdt. Frans leek niet echt onder de indruk, dus hij keek even rond en draaide zich al heel snel weer om, om verder te fietsen.

Na Naarden ging de fietstocht tot Huizen wel door een uitgestrekt bos. Af en toe had je een prachtig uitzicht over het Gooimeer. Het grootste gedeelte van dit stuk ging over onverharde bospaden, maar ze waren heel stevig aangereden en dus goed te fietsen.

Toen we bij Huizen kwamen zagen we overal borden staan met Bommetje. Parkeren voor Tros opnamedag Bommetje, en zoiets allemaal. We vroegen ons af wat het allemaal was. Bij de haven van Huizen zagen we wat het was. Het was een soort aflevering van Ter land ter zee en in de lucht. Op een heel hoge toren stond een zware man, die volgens ons ook nog eens verzwaard was met extra gewicht. Die man moest van de toren afspringen op een groot luchtkussen. Daarop lag iemand die heel licht was. Als de zware man op het kussen kwam vloog de lichte man de lucht in en het ging er dus over wie het hoogst de lucht in vloog. We hebben een kwartiertje van een afstand staan kijken naar de opnames. Het was leuk om te zien.

We kunnen pas na vijven terecht op ons logeeradres en we zijn toch nog redelijk op tijd in de buurt, ondanks de late start. Dus hebben we nog een extra pauze op een terrasje ingelast. Rond 5 uur waren we bij het huis waar we logeren. We zijn nog even het park ingelopen om daar op een bankje vast een logeeradres voor morgenavond uit te zoeken en te bellen. De gastvrouw kwam pas om kwart voor 6 thuis. We hebben een tijdje gezellig zitten kletsen.

Pas rond 19.00 uur gingen we naar het restaurant. We hebben gegeten bij de Verborgen Parel in Blaricum. Het was heerlijk. We zijn nu bijna 2 weken met vakantie en we hebben bijna alleen nog maar sla gehad als groente. Hier stond op de menukaart spaghetti met roomsaus en kipfilet en spinazie. Ik zei al tegen Frans het is te hopen dat er echt wat meer spinazie bij zit, maar helaas het was alleen af en toe een groen sliertje. Ik had gegrilde zalmfilet besteld en verrassend genoeg lag die op een flinke stapel met heerlijke gegrilde groente. Frans en ik delen de maaltijd regelmatig en op deze manier hadden we allebei toch een keer wat groente. Eigenlijk had ik gewoon een extra portie van die lekkere groente moeten bestellen.

’s Avonds heeft Frans op de logeerkamer voetbal zitten kijken en ik heb gezellig met de gastvrouw zitten praten en daardoor kwam het er niet van om het verslag bij te werken.

VRIJDAG 05-09-2014 VAN BLARICUM NAAR NUNSPEET

Onze gastvrouw in Blaricum (of eigenlijk is het in het plaatsje Bijvanck bij Blaricum) had nog een gast meer die nacht. ’s Ochtends hebben we met zijn drieën ontbeten en de gastvrouw zat erbij, zij had al ontbeten. Het was gezellig om nog even ervaringen en ideeën uit te wisselen. Voor de andere gast was het de 1^e keer dat hij gebruik maakte van de gastadressen van Vrienden op de fiets, voor ons was het het 24^e adres. Wij doen alles met routebeschrijvingen met knooppunten. Hij fietst meestal gewoon op gevoel een bepaalde richting uit, maar hij had ook een Teasy navigatiesysteem en dat beviel hem heel goed.

Rond half 10 waren we weer onderweg op de fiets. Het viel mij op dat in Blaricum de palen voor fietsers langer zijn, zodat ook ruiters op de knop kunnen drukken om het verkeerslicht op groen te laten springen. Onze gastvrouw had ons ook nog de tip gegeven om zeker even een kijkje te gaan nemen bij de theetuin van Eemnes. We kwamen er langs want die theetuin lag bij knooppunt 2 van onze route. Het was inderdaad een prachtige tuin om te zien, met heel veel orchideeën en leuke zitjes. Er werd die dag daar ook een bruiloft gevierd.

De route ging verder door weilanden. Het gras was net gemaaid. Daarbij hadden ze niet helemaal goed opgelet en het fietspad was helemaal bedekt met hooi en af en toe was bijna niet te zien waar het fietspad lag en moest je maar gewoon rechtdoor fietsen in de hoop dat het goed ging.

Na een paar kilometer kwamen we bij een pondje. Het was een zelfbedieningspondje. Je moest aan een wiel draaien. Wij hebben een tijdje met het pondje gespeeld en het van de overkant naar onze kant gedraaid. Daarna zijn we met de fiets verder gegaan over het fietspad, zonder over te steken. Ik meen echt dat we nog op de bordjes gekeken hebben en de route vervolgd hebben. De route staat over het algemeen goed aangegeven met bordjes. Een aantal kilometers verder kwamen we bij een groter pond, want geen zelfbediening was. Er was een rally bezig met de naam “Heels on wheels”. Er zaten in iedere auto (Mercedes, of zelfs Mazzerati) 2 kakmadammen. Het pondje was zo klein dat er per keer maar 2 auto’s de overtocht konden maken.

Toen we aan de andere kant waren kwamen we er al snel achter dat de routenummers niet meer klopten. We volgende steeds route LF23b, maar toen stond er opeens LF23a op de bordjes. We hadden dit echter 1 keer meer gehad en de bordjes waren toen gewoon verkeerd om gehangen. Nu bleef het echter verkeerd hangen en het vreemde was dat hoe verder we gingen kwamen we weer bij de eerste bordjes die we gemist hadden. Uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat we bij het zelfbedieningsveer over hadden moeten steken en nu dus op weg terug waren daar naartoe. We hebben toen maar gekeken hoe we weer op de goede weg terug konden komen. We hebben een stuk terug moeten fietsen en hebben toen een kortere weg genomen naar Bunschoten/Spakenburg. We hadden voor deze dag toch al een langere tocht gepland, maar doordat we nu verkeerd zijn gereden wordt het een nog langere tocht.

Vanaf Spakenburg ging de tocht bijna de hele tijd over de dijk. We hadden de hele tijd uitzicht over het Veluwemeer. Onderweg zagen we een bruidspaar wat huwelijksfoto’s aan het maken was op de dijk bij een oud gemaal. We hebben een tijdje wat zachter achter een tractor aangefietst zodat we konden zien hoe een tractor geheel automatisch balen met hooi aan het maken was. Bij een haventje onderweg hebben we een lekker kopje thee gedronken. Vaak nemen we samen een gebakje, maar daar hadden ze Monchoutaart met kersen en arretjescake. We besloten ons te verwennen en hebben ze allebei genomen en samen gedeeld. Het was een sombere dag, de zon is amper tevoorschijn gekomen en er stond een flinke wind. We zijn ook een groot stuk van onze tocht langs een recreatiegebied met strand afgefietst. Er waren toch altijd nog wel enkele mensen op het strand een het spelen en zelfs nog enkele mensen aan het suppen. We kwamen onder andere langs het strand van Nulde.

Vlakbij Harderwijk stonden ook 2 grote fietsen als kunstobject. Wij vonden het wel leuk om een selfie te maken met deze fietsen. Dat viel echter nog niet mee, omdat ze best groot zijn. Uiteindelijk heeft Frans een foto gemaakt van mij voor de herenfiets en ik van hem voor de damesfiets. Er kwamen jammer genoeg op dat moment geen andere fietsers langs die een foto van ons samen konden maken.

Verder ging onze tocht vandaag door Harderwijk heen. Ook dit is een mooie oude stad, maar omdat onze tocht vandaag toch nog een stuk verder gaat en het was al 5 uur zijn we direct verder gefietst.

We hebben een overnachtingsplek gevonden in Nunspeet. Het is een tuinhuisje. Jammer genoeg ligt het wel een paar kilometer van de route af. Het was zeker 4 km fietsen naar het huisje, maar het was wel de moeite waard. Het was een erg mooi huisje, van binnen helemaal van grenen hout gemaakt. Er zat een lekkere douche in en zelfs een klein keukentje. Je kon gelukkig wel lopend naar het centrum van Nunspeet (ongeveer 500 m lopen), want we hebben ruim 73 km fietsend afgelegd vandaag en dat vinden we wel weer genoeg voor een dag.

In het centrum van Nunspeet zitten diverse restaurants vlak bij elkaar. Het is best een groot winkelcentrum en er zit zelfs een Hema, Bruna en allerlei andere winkels. We hebben besloten om vanavond een keer Grieks te gaan eten. Deze keer hebben we direct maar extra groente besteld. Er stonden sperziebonen op de menukaart. Toen we besteld hadden vertelde de serveerster dat we ook zo veel we wilden gebruik mochten maken van het uitgebreide saladebuffet. Dat lieten we ons geen 2 keer zeggen. Ook bij het gerecht wat we gekozen zaten al sperziebonen bij. Ze waren ook heel lekker met paprika en tomatensaus. We hebben heerlijk gegeten met volop groente.

ZATERDAG 06-09-2014 VAN NUNSPEET NAAR HUIS

Op zaterdag 6 september begonnen we alweer vroeg aan het laatste deel van onze reis. We vonden het gisteren raar dat we zo ver om moesten fietsen om bij ons logeeradres te komen. Vandaag snapten we waarom. Het centrum van Nunspeet is een voetgangersgebied waar je dus niet mag fietsen. Na een tijdje kwamen we weer terug op de route.

Rond 10 uur kwamen we in het plaatsje Elburg. Dit is ook een heel mooi oud plaatsje. In 1392 werd het stadje in 4 jaar tijd helemaal gebouwd met een rechthoekig stratenpatroon. De indeling is nog altijd gelijk en er staan ook nog diverse hele oude gebouwen. Typisch voor Elburg zijn de prieeltjes en de keienstoepjes.

Na Elburg ging de tocht wel 10 km lang over een hoger gelegen dijk. Er waren amper afslagen en ook amper andere fietsers. Bij het dorpje Noordeinde zat er nog een vreemde lus in de weg. Op het einde stond nog een molen. We fietsten de hele tijd langs water af en aan de andere kant van het water lag Flevoland.

Rond 12 uur waren we terug in Kampen, waar onze tocht 13 dagen eerder begon. We hebben gevierd dat we het volbracht hadden met een kop warme chocomel en een gebakje. Terwijl we op het terrasje zaten begon het een beetje te druppelen. We besloten nog even niet verder te fietsen, maar eerst op een bankje te lunchen. Op het bankje zaten we wat beschut onder een paar bomen, maar af en toe druppelde het wat.

We hadden besloten om via de kortste weg terug naar Zwolle te fietsen. Dan is het maar ongeveer 15 km naar Zwolle. We hebben al 25 km gefietst om een Kampen te komen. Op weg naar Zwolle was de ene keer de weg helemaal droog en dan weer was de weg helemaal nat en soms stonden er zelfs plassen. Het was net of we precies tussen de buien door fietsten.

In 2014 is Zwolle uitgeroepen tot fietsstad van Nederland. Het laatste stuk naar Zwolle fietsten we over een heel breed fietspad. Alle kruisingen waren ongelijkvloers. Het was als een snelweg voor de fiets. In Zwolle zelf was het natuurlijk wel weer over industrieterreinen tot aan het station. Met de trein gingen we weer terug naar Oss.

In de trein is steeds een wagon gereserveerd voor fietsen. Dit staat aan de buitenkant op de wagon aangegeven. Toen we echter de wagon ingingen stonden daar al 2 kinderwagens in. We konden onze fietsen niet meer goed kwijt. De fietsen stonden al in de trein toen Frans opeens bedacht dat we niet ingecheckt waren. Buiten op het perron stonden een paar conducteurs te praten. Frans ging er naartoe om te vragen of ze even wilden controleren of we wel ingecheckt waren, want we hadden wel weer alle kaartjes gekocht/ producten op de OV chipkaart geladen. De conductrice zei dat de trein zo zou vertrekken en dat hij maar weer in moest stappen, ze zou zo komen controleren. Toen de trein vertrok kwam ze inderdaad direct bij ons controleren. We bleken niet ingecheckt te zijn. Ze adviseerde Frans om met de OV-chipkaarten helemaal naar het begin van de trein te lopen. Hij zou dan op het station van Wijhe direct bij de paal uit kunnen stappen, in kunnen checken en door de trein weer terug lopen naar deze wagon. Toen kwam nog het probleem dat wij onze fietsen niet goed neer konden zetten. Onze fietsen blokkeerden altijd wel een deur of een trap. De conductrice wees de andere gebruikers van de wagon erop dat fietsen hier priority hadden en dat zij bij het volgende station over moesten stappen op de wagon voor invaliden. Daarna hadden wij volop plaats voor onze fietsen en konden we ook nog eens zitten. In Zutphen kwam er een jongen bij in de wagon met een grote oude transport fiets. Hij was met zijn fiets op weg naar Londen.

Om 4 uur waren we terug in Oss. We konden toen natuurlijk ook de kortste weg naar huis fietsen, maar door de Maashorst is het maar een paar kilometer extra, maar dat is wel veel rustiger om te fietsen en veel mooier. Onderweg hebben we nog even een lekker kopje thee gedronken. In de Maashorst kwamen we zelfs nog een heel ontvangstcomité tegen. De pad werd eerst compleet geblokkeerd door de Schotse Hooglanders. Gelukkig bleven ze rustig staan terwijl wij er zachtjes omheen liepen. Een eindje verder stond een grote groep ouderen op en langs het pad. Ik vroeg aan ze of dat het ontvangstcomité van de hangouderen was. Daar moesten ze om lachen. Rond 6 uur waren we weer thuis. De laatste dag hadden we 66 km gefietst.

Onze fietstocht kunnen we als volgt samenvatten:

		dagafstand	ODO 2569
maandag	25-aug	55	2624		Uden-Kampen
dinsdag	26-aug	63	2687		Kampen-Ossenzijl
woensdag	27-aug	69	2756		Ossenzijl-Hindeloopen
donderdag	28-aug	59	2815		Hindeloopen-Den Oever
vrijdag	29-aug	36	2851		Den Oever-Den Hoorn
zaterdag	30-aug	66	2917		Rondje Texel
zondag	31-aug	68	2985		Den Hoorn-Onderdijk
maandag	1-sep	68	3053		Onderdijk-Warder
dinsdag	2-sep	39	3092		Warder-Amsterdam
woensdag	3-sep	65	3157		Purmerend en Amsterdam ZO
donderdag	4-sep	53	3210		Amsterdam-Bijvanck
vrijdag	5-sep	73	3283		Bijvanck-Nunspeet
zaterdag	6-sep	66	3349		Nunspeet-Uden
Totaal		780 km